Epistulae

Jerome, Saint

Jerome, Saint. S. Euesebii Hieronymi Opera, Section 1 (Pars I-III): Sancti Eusebii Hieronymi Epistulae (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 52-54). Hilberg, Isidor, editor. Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1910-1918.

Aedificanti itaque tibi spiritualem domum non super leuitatem arenae sed supra soliditatem petrae innocentiae inprimis fundamenta ponantur, supra quae facilius possis arduum culmen iustitiae erigere. maximam enim partem aequitatis impleuit, qui nulli nocuit, beatusque est, qui potest cum sancto Iob dicere: nulli nocui hominum; iuste uixi cum omnib u s.

unde audenter ac simpliciter loquebatur ad dominum: quis est, qui iudicetur mecum? idest: quis tuum [*](1 cf. Eccli. 19, 1 14 cf. Matth. 7, 24—27 etc. 19 cf. Hiob 27, 6 21 Hiob 13, 19 ) [*]( 1 nec a praesentiamablal ***sentiam (sententiamp.c.)0 praescientiamB 3 est quidem i1 4 omnia paria] prauis omnia ec1 uindicare (s.l. aJ iudicare) a1 iudicare viib1 err.J iratum cc1 iram v 5 discr. facere om.O dist. int. pecc. cvc1 6 quia] quod 0 qui zal. ad caut. prod. tl 7 timere pro maximis cauere bl pro maximis cauereil pro maximis (s./. at pro summis) al proximis z sa quoc. del. om.cl cumque-illud om.e quanto] quo vc1 magis illud maius c1 10 possumus ail aliquod leue B contemptu Ba.c.m3tv 11 admittatur 0 ille om.euc1 quid] quod v 12 iustum Ba 13 diuinitatem ec1 14 edificante v tibi om.evel spiritalem i\' spalem Ba super] supra tvc1 lenitatem Ba 15 haren(a)e ev harere b1 sed ex et a supra] super ilal petrae sol. t.vl 16 fundamentum ponatur tvc1 super g quae] quam v quod g possifij ualeat messis tvc1 iust. culmen surgere eve\' 17 maxime B 18 que est om.tvt? sancto] beato BO 19hominum nocui ec1 20audacter uc1 ac] et vi1a1 dom.] eum tvc1 21 est ille g iudicet me tvc1 id est quis tuum] conquestum ev conquestus ; suum abx )

335
aduersum me potest implorare iudicium, ut se laesum a me conuincat? purissimae conscientiae est secure canere cum propheta: perambulabam in innocentia cordis mei, in medio domus meae, unde idem alibi dicit: non fraudabit deus bonis eos, qui ambulant in innocentia.

itaque malitiam, odium atque inuidiam, quae uel maxima uel sola semina sunt nocendi, Christiana a se anima propellat neque manu tantum aut lingua sed corde quoque custodiat innocentiam nec modo opere, sed uoto etiam nocere formidet. quantum enim ad peccati rationem pertinet, nocuit et qui nocere disposuit.

multi nostrorum illud absolute atque integre definiunt innocentem, qui ne in eo quidem nulli noceat, quod prodesse desistat. quod si uerum est, tum demum laetare de innocentiae conscientia, si, cum potes adiuuare, non desinas; sin uero diuisa inter se ista atque distincta sunt aliudque est non nocere, quod semper potes, aliud prodesse, cum possis, aliud malum non facere, aliud operari bonum, illud tibi rursus occurrat non sufficere Christiano, si unam iustitiae partem impleat, cui utraque praecipitur.