Epistulae

et rursum loquitur per prophetam: filius honorificat patrem et seruus dominum suum timebit, et, si pater sum e g o, ubi est honor meus? et, si dominus ego sum, ubi est timor meus? ex quo apparet nec honorari ab eis dominum nec timeri, qui eius praecepta non faciunt.

unde ad Dauid expressius dicitur, qui peccatum admiserat: et pro nihilo duxisti deum et ad Heli sermo fit domini: qui honorificat me, honorificabo eum; qui autem pro nihilo me habent, ad nihilum redigentur. [*]( 1 ef. Matth. 19,16-22 etr. 4 Matth. 7, 21 14 Luc. 6,46 16 Matth. 15, 8 18 *Mal. 1, 6 23 *II Reg. 12, 9 24 *I Reg. 2, 30 ) [*]( 1 informet et tv que a in eu. int. B interr. om.v 2 uit. aet. mer. ec1, a a.c. mer. uit. aet. vi1 3 ostendit tvc1 uol. eius z 5 mihi dicit a\' 6 sed-8 cael. om,abyax 8 illud om.,1 10 fidei et ewiV opera iusticie B 11 enim est ev illa om.B deo tvcx pro nih. eius il 12 pr. aut] haud ap.c.mS; add. quo ec1 quomodo v alt. aut] ac evcl, om.bl 14 in eu. ipse 0 autem om. B 15 alt. domine] d a 17 eorum] erat cx 19 timebit in suspicionem uocat Engelbrecht timet Bv sum ego (c/. LXX) Oza1 ego sum cet., quod in seq. omnes praebent 20 ubi-21 sum om.i1 22 dom. om.ai1b1 non om.ct unde] et v \'23 expr. ad dauid Otza}& peccatum non it 24 duxistis a1 deum] dominum euaV hely Oezr! fit sermo g domini dicens euiV 26 rediguntur ec1 )

Et nos securo ac bono animo sumus, qui per singula quaeque peccata inhonorantes deum clementissimum dominum ad iracundiam prouocamus eiusque imperia superbissime contemnendo in tantae maiestatis imus iniuriam? quid enim umquam tam superbum, quid uero tam ingratum uideri potest quam aduersus eius uiuere uoluntatem, a quo ipsum uiuere acceperis, quam illius praecepta despicere, qui ideo aliquid imperat, ut causas habeat remunerandi? neque enim obsequii nostri deus indiget, sed nos illius indigemus imperio.

mandata eius desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum nimis et dulciora super mel et fauum, quoniam in custodiendis illis retributio mu 1 ta. et ideo nobis irascitur, idcirco magis illa inmensitas, illa dei bonitas offenditur, quia eum per tanti etiam praemii detrimenta contemnimus nec solum imperia sed etiam promissa illius pro nihilo ducimus. unde saepe, immo semper illa nobis domini est reuoluenda sententia: si uis ad uitam uenire, serua mandata. hoc enim tota nobiscum lege agitur, hoc prophetae, hoc apostoli docent, hoc a nobis et uoxChristi et sanguis efflagitat, qui ideo pro omnibus mortuus est, ut, qui uiuunt, iam non sibi uiuant, sed ei, qui pro illis m o rtuus est.

uiuere autem illi non aliud est quam eius praecepta seruare, quae nobis ille quasi certum quoddam dilectionis suae pignus seruanda mandauit. si diligitis, inquit, me, mandata mea seruate et: qui habet mandata mea et [*]( 9 *Ps. 18,11 11 Ps. 18,12 16 *Matth. 19,17 19 *II Cor. 5, 15 23 Ioh. 14, 15 24 Ioh. 14, 21 ) [*]( 1 ac] et Oza1 animo ac bono i1 quaeque] quoque Oat; add. dei erc1 2 pecc.] praeeepta ciV 3impeiium cvc1 4 ini. imns B 5 uero om. Bv 6ac«-episti il 9 imperii OsiVc1 mand.] add. enim Oevzalcl illius v 10 nimis] multum ; dulc B 13 ium. illa] immensa c\'pcl dei] cum b1 eam s1a1c1 cum eum t per tanti] imperanti h1 14 determinata c1 cognouimus uel contempnimus a nee] non evc1 imperata v 15 ducentes cc1 saepe, immo semper] semper cv fementi animo sepe cl illa -sent.] illa dom. estreu. sent. 0 nobis reu. est illa dom. sent. v animo (om.cl) dom. nobis reu. sent. est ec1 16 est om.ç peruenire b1 17 mandata dei t1 18 docent hoc ap. B, om.v ei- flagitat O flagitat eve1 19 omnibus] nobis ec1 cst om.ab1 ut om.c1 20illis] ipsis c1 eis il 21 est aliud vilal 22 quae] quod v quoddam certum c1 lectionis b1 23 seruandum evc1 mandauit dicens (vilcl inquit om. Oeve1 24 et] at Oza1 qui habet-semat ea om.Oza1 - • )

grandem uim obtinet uera dilectio et, qui perfecte amatur, totam sibi amantis uindicat uoluntatem nihilque est imperiosius caritate. nos, si uere Christum diligimus, si eius nos redemptos sanguine recordamur, nihil magis uelle, nihil omnino debemus agere, quam quod illum uelle cognoscimus.

Duo autem sunt genera mandatorum, in quibus clauditur tota iustitia: prohibendi unum est, iubendi alterum. ut enim mala prohibentur, ita praecipiuntur bona. ibi otium imperatur, hic studium; ibi cohercetur animus, hic incitatur; hic fecisse, hic non fecisse culpabile est. unde propheta dicit: quis est homo, qui uult uitam et cupit uidere dies bonos? prohibe linguam tuam a malo et labia tua, ne loquantur dolum. declina a malo et fac bonum et beatus apostolus: odientes malum, adhaerentes bono.