Epistulae

miror autem, cur Septuaginta uoluerint pro adulescentia, neglegentiis et erroribus siue ignorationibus \'saeculum\' dicere, nisi forte eo, quod in saeculo et in uitae huius tempore uitia committantur. quodque intulit: i n inluminatione siue in luce uultus t u i, hunc habet sensum: nihil te nostrorum latuit peccatorum, [*]( 3 Vergil. Georg. III 284 5 Vergil. Aen. X 861 sq. 7*Ps. 89, 8 9 Ps. 89, 8 16 Ps. 24,7 18 *Ps. 18, 13-14 26 Ps. 89, 8 ) [*]( 1 conp. Y comparationi B 5 Rhaebe-alt. diu] praebeo iures si quamdiu B rebe YOi) 7 nostras om. Yl) 10 tuo ex tui B 13 saec. eras. Y; add. nostrum s transt.] add. saeculum nostrum pro quo (pro quo eras.) Y 14 alomenum 0 adoh 01), Bp.c.m2 15 nostram linguam 0 16 dicit et] dixit £ meas om. I)B 19 pr. et om. OB meis om. 0 domine om. 0 20 a om. 0 -21 quae licet sepe B ignorantia f)B 24 eo om. ç 25 comitt. B comit.O 27 habet hunc 0 )

Omnes enim dies nostri transierunt, in furore tuo consumpsimus annos nostros quasi sermonem loquens. Septuaginta: quoniam dies nostri defecerunt, in ira tua defecimus; anni nostri sicut aranea meditati sunt.

breuitatem humanae uitae, quae sententiae dei huc usque subiecta est et quam in priori uersiculo somnio comparat dicens: percutiente te eos somnium erunt, nunc sermoni loquentium comparat, ut, quomodo sermo, qui in ore uersatur, dum profertur, intercipitur et esse desistit, sic et omnis uita nostra pertranseat atque desistat et hoc in ira et in furore dei, cui merito subiacemus uiuente in nobis, ut supra diximus, sententia dei. quae sit autem ira et furor dei, crebrius diximus, non quo deus ulciscaturiratus, sed quo patientibus poenas iratus esse uideatur. quod enim in nos ex perturbatione descendit, in illo est ex iudicii ueritate.