Epistulae

Cumque uenisset ad rationabiles creaturas et dixisset eas per neglegentiam ad terrena corpora esse delapsas; etiam haec addidit: grandis neglegentiae atque desidiae est in tantum unumquemque defluere atque euacuari, ut ad uitia ueniens inrationabilium iumentorum possit crasso corpore conligari.

et in consequentibus: quibus, inquit, moti disputationibus arbitramur sponte sua alios esse in numero sanctorum et ministerio dei, alios ob culpam propriam de sanctimonia corruentes in tantam neglegentiam corruisse, ut etiam in contrarias fortitudines uerterentur. rursumque nasci ex fine principium et ex principio finem et ita, cuncta uariari, ut et, qui nunc homo est, possit in alio mundo daemon fieri et, qui daemon est, si neglegentius egerit, in crassiora corpora religetur, id est homo fiat.

sicque permiscet omnia, ut de archangelo possit diabolus fieri et rursum diabolus in angelum reuertatur. qui uero fluctuauerint et motis pedibus nequaquam omnino corruerint, subicientur dispensandi et regendi adque meliora [*]( 1 cf. Orig. n. a. I 3, 5 p. 55 9 ibid. I 4, 1 p. 64 13 ibid. I 5, 5 p. 78 18 cf. ibid. I 6, 2 p. 79 sq. 23 ibid. I 6, 2 p. 81 24 cf. Ps. 72, 2 ) [*]( 1 a om.ç 2 a om.ç\' 4 pr. et s.l.B et rurs. -5 spiro sancti in mg. into m2II,om.D 5 sancti spir.] sps sci/7 7 rationales g eis D 8 neglig. IIB essecorp./J dilapsas codd. hoc g 9neglig. B neglegentia D 10esset(t eras.)TI 11 uacuari II irrationalium B 12 grasso D colI. II (ex col. m2) B 13 moti] modis [J 14 arbitramus D sua sponte b 17 neglig. IIp.r.B corruisse] deuenisse B 20 et om.II 21 si] et g neglig. IIB 22 relegetur s ut homo g 23 fieri-alt. diab. s.l.m2Il rursus g anangelum (pr. an eras.)/7 angelorum D 24 modis/Ta.c. 25 omnino post subic. fransp. g 26 adque scripsi atque D atque que (eras.)TI atque ad B gubern. et regendi II )

qui uero non fuerint meriti, ut per genus hominum reuertantur ad pristinum statum, fient diabo* lus et angeli eius et pessimi daemones ac pro uarietate meritorum in singulis mundis diuersa officia sortientur.

ipsosque daemones ac rectores tenebrarum in aliquo mundo uel mundis, si uoluerint ad meliora conuerti, fieri homines et sic ad antiquum redire principium, ita dumtaxat, ut per supplicia atque tormenta, quae uel multo uel breui tempore sustinuerint, in hominum eruditi corporibus rursum ueniant ad angelorum fastigia.

ex quo consequenti ratione monstrari omnes rationabiles creaturas ex omnibus posse fieri, non semel et subito sed frequentius, nosque et angelos futuros et daemones, si egerimus neglegentius, et rursum daemones, si uoluerint capere uirtutes, peruenire ad angelicam dignitatem.