Epistulae

uerum tamen ipse mihi pro his omnibus, immo supra hos omnes apostolus Paulus occurrit. ad ipsum confugio, ad ipsum ab omnibus, qui aliud sentiunt, litterarum eius tractatoribus prouoco, ipsum interrogans interpello et requiro in eo, quod scripsit ad Galatas uidisse se Petrum non recte ingredientem ad ueritatem euangelii eique in faciem propterea restitisse, quod illa simulatione gentes iudaizare cogebat, utrum uerum scripserit an 3OI [*](4 cf. ep. CXII 4 17 cf. Ambros. in Pauli ep. ad Gal. 2, 11-14 (XVII 349-350 M) cf. Cyprian. ep. LXXI 3 28 cf. Gal. 2, 14. 11 ) [*]( 1 hac re] agri § sum $ 3 ut] quod § u eo om. β si] quod g 6 dicis om. β 7 autem om. β hac β . 10 putes$13 emesenus $ post paulo post$16 quaeris uel recolis t) hic β 17 Ambr. quid noster om. ,õt)i idem $ iaueniens !P 18 quod] quos$20 que $ eas] hes$22 etiam om. β 23 ergo ^5 24 legisse J 25 hos] uos$ 26 quid i sentiant β eius om. g 28 scribit$30 cogebatur § )

Dent ueniam quilibet aliud opinantes; ego magis credo tanto apostolo in suis et pro suis litteris iuranti quam cuique doctissimo de alienis litteris disputanti. nec dici timeo sic Paulum defendere, quod non simularit errorem Iudaeorum, sed uere fuerit in errore, quoniam neque simulabat errorem, qui libertate apostolica, sicut illi tempori congruebat, uetera illa sacramenta, ubi opus erat, agendo commendabat ea non satanae uersutia decipiendis hominibus, sed dei prouidentia praenuntiandis rebus futuris prophetice constituta, nec uere fuerat in errore Iudaeorum, qui non solum nouerat, sed etiam instanter et acriter praedicabat eos errare, qui putabant gentibus inponenda uel iustificationi quorumque fidelium necessaria.