Epistulae

Magna mihi uidetur quaestio, quid sit esse sub lege sic, quem ad modum apostolus culpat. neque enim hoc eum propter circumcisionem arbitror dicere aut illa sacrificia, quae tunc facta a patribus nunc a Christianis non fiunt, et cetera eius modi, sed hoc ipsum etiam, quod lex dicit: non concupisces, quod fatemur certe Christianos obseruare debere atque euangelica maxime inlustratione praedicare. legem dicit esse sanctam et mandatum sanctum et iustum et bonum.

deinde subiungit: quod ergo bonum est, mihi factum est mors absit, sed peccatum, ut appareat peccatum, per bonum mihi operatum est mortem, ut fiat supra modum peccator aut peccatum per mandatum. quod autem hic dicit peccatum per mandatum fieri supra modum, hoc alibi: lex subintrauit, ut abundaret delictum; ubi autem abundauit delictum, sup era bunda uit gratia.

et alibi, cum superius de dispensatione gratiae loqueretur, quod ipsa iustificet, uelut interrogans ait: quid ergo lex? atque huic interrogationi continuo respondit: praeuaricationis gratia posita est, donec ueniret semen, cui promissum est. hos ergo damnabiliter dicit esse sub lege, quos reos facit lex non inplentes legem, dum non intellegendo gratiae beneficium ad facienda dei praecepta quasi de suis uiribus superba elatione praesumunt. p 1 enitudo o enim legis caritas; caritas uero dei diffusa est in cordibus nostris non per nos ipsos, sed per spiritum sanctum, qui datus est nobis.