Epistulae

denique tantae Petrus auctoritatis fuit, ut Paulus in epistula sua scripserit: deinde post annos tres ueni Hierosolymam uidere Petrum et mansi apud illum diebus quindecim, rursumque in consequentibus: post annos quattuordecim ascendi iterum Hierosolymam cum Barnaba adsumpto et Tito. ascendi autem secundum reuelationem et exposui illis euangelium, quod praedico inter gentes, ostendens non habuisse se securitatem euangelii praedicandi, nisi Petri et, qui cum eo erant, fuisset sententia roboratum.

statimque sequitur: separatim autem his, qui uidebantur, ne forte in uacuum currerem aut cucurrissem. quare separatim et non in publico ? ne fidelibus ex numero Iudaeorum, qui legem putabant esse seruandam et sic credendum in domino saluatore, fidei scandalum nasceretur.

ergo et eo tempore, cum Petrus uenisset Antiochiam—licet hoc apostolorum Acta non scribant, sed adfirmanti Paulo credendum sit — in faciem illi Paulus restitisse se scribit, quia reprehensibilis erat. prius enim, quam uenirent quidam a Iacobo, cum gentibus edebat; cum autem uenissent, subtrahebat se et segregabat timens eos, qui ex circumcisione erant. et consenserunt cum illo ceteri Iudaei, ita ut et Barnabas duceretur ab his in illa simulatione.