Epistulae

si quid igitur reprehensione dignum putaueras in explanatione nostra, eruditionis tuae fuerat quaerere utrum ea, quae scripsimus; haberentur in Graecis, ut, si illi non dixissent, tunc meam proprie sententiam condemnares, praesertim cum libere in praefatione confessus sim Origenis commentarios me secutum et uel mea uel aliena dictasse et in fine eiusdem\'capituli, [*]( 1 sec. sum g 2 epistu(o)lam$F-la cet. 3 quinque] cf. Engelbrechtii suspicionem de numero XV in epist. XXXIII 4, 5 (uol. I 2$7, 2) propria FB; Ma.c.m2 4 Stromateon g conmaticonF 5 explanationem LDlIfB 7 possint D,Ma.c. possunt F 8 laodecenum g laudicenum LDB,Ma.c. laudiceno Fa.c: SalexandrinumjP lOueterumL 11 emesenum 5 eracleoten B 12 ipse L t cL commentariolos β 13 si uel ς discerperem β 14 penitus\'non non s.l.m2B, om. LD . contempserunt F 15 et Fa itaque cet. fateor L legi om. F 16 mente me 3 mentem meam tyLDB,FMa.c. plurimum F quoaceruans $ coacerbuans g acito ^5 17 dictauit Fa.r. 18 sensu L memor iam] memoriam D,B (iam exp..) memoria F5 19 demo enim B misericordia L 23 nostra] nam L 26 sum $ origenes L 27 secutum Fj esse secutum cet. pr. et om. F dicta esse g finem ?$FLDB,Ma.r. ) [*]( 24* )

Tu igitur, ne, quod ego petieram, faceres, nouum argumentum repperisti, ut adsereres gentiles, qui in Christum credidissent, legis onere liberos, eos autem, qui ex Iudaeis crederent, legi esse subiectos, ut per utrorumque personam et Paulus recte reprehenderet eos, qui legem seruarent, quasi doctor gentium et Petrus iure reprehenderetur, qui princeps circumcisionis id imperauerit gentibus, quod soli, qui ex Iudaeis erant, debuerint obseruare.