Epistulae

Quid agimus, anima? cur ad mortem eius uenire formidas? iam dudum prolixior liber cuditur, dum timemus ad ultima peruenire, quasi tacentibus nobis et in laudibus illius occupatis differri possit occubitus. huc usque prosperis nauigauimus uentis et crispantia maris aequora labens carina sulcauit; nunc in scopulos incurrit oratio et tumentibus fluctuum montibus praesens [*](1 ne] si a non deserar a 2 ut] ut et B ut (i add. s.l.m2) ex K ebraice ex ebreice I hebraice B et] graecumque K ullam a 3 personaret g 4 eusthocio aK eustochium l\'a.c. 5 ut in mg. 1 et D alt. nusquam B 6 proderet a prodiret mauult Engelbrecht numq.] add. tibi D ne] neque B 8 par.] parem aD,Sa.c. 10 quando a,Ba.c. exultauit aD,Ia.c.m2 11 Laeta] alaete D ex lae(e B)ta 2B generatam a genitam (-ta D) cet. 12 repromissionem a concepta D audieratJD et] add. in s.l.B 13 balbuttiente K auiaque ex abiaque D no- mine D 14 solo] sclo B 15 ut om.aSD nepotem alD renuntiasse ID saec.] add. et KB 16 quod] add. et g imp. KB,Zp.c.m2 patre 2D neptis ex eptis 1 nepus D fainula ecclae (?) meo a 17 ore seruatur Bp.c. tradens se B socrum Σp.c. operam K opere 2\' 18 elemosinam K roma D hierusolimis l\'a.e. iero(so s.l. )limis B hierusolima K 20 agis KB 21 cluditur K recuditur I reditur D tenditur B 22 quasi] quae si a eius B differi D 23 potest aD 24 scopo(u s.l.m2l)lis ID scopulosis B .25 tumescentibus Ii,Zp.c. )

quis enim possit siccis oculis Paulam narrare morientem? incidit in grauissimam ualitudinem, immo, quod optabat, inuenit, ut nos desereret et et domino plenius iungeretur. in quo languore Eustochiae filiae probata semper in matrem pietas magis ab omnibus conprobata est. ipsa\' adsidere lectulo, flabellum tenere, sustentare caput, puluillum supponere, fricare pedes manu, stomachum confouere, mollia strata conponere, aquam calidam temperare, mamphulam adponere, omnium ancillarum praeuenire officia, quidquid alia fecisset, de sua mercede putare subtractum.

quibus ilk precibus, quibus la-I mentis et gemitu inter iacentem matrem et specum domini discurrere, ne priuaretur tanto contubernio, ne illa absente uiueret, ut eodem feretro portaretur! sed, o mortalium fragilis et caduca natura et, nisi Christi fides nos extollat ad caelum et aeternitas animae promittatur, cum bestiis ac iumentis corporum una condicio! est idem occubitus iusto et inpio, bono et malo, mundo et inmundo, sacrificanti et non sacrificanti. sicut bonus, ita et qui peccat; sicut qui iurat, ita et is qui iuramentum metuit. similiter et homines et iumenta in fauillam et cinerem dissoluuntur.