Epistulae

Dicam et de ordine monasterii, quomodo sanctorum continentiam in suum uerterit lucrum. seminabat carnalia, ut meteret spiritalia; dabat terrena, ut caelestia tolleret; breuia concedebat, ut pro his aeterna mutaret. post uirorum monasterium, quod uiris [*]( 1 *II. Cor. 1,12 5 *Ioh. 15, 18-19 8 cf. Ps. 43, 22 9 *Ps. 43,18—19 12 *Rom. 8, 36 14 *Ps. 117, 6 15 *Prou. 7,1 24 cf. I Cor. 9,11 ) [*](2gloria alD 3 insincer. ID 4 ingratia ID inhocmundoB 5domino dicente I 6 quia KB 9 et non] nec g 11 testamento tuoa,Ip.c.m2 retro2 12 mortificati sumus ΣD 13dieet KB ouisD 14etnonB 15 faciet a (c/. I LXX) faciat cel. legit? 16 confortaueris ia.c.D alt. et om. D illumKB (cf. LXX) deumaID dominum g 17 armat,—19 etom. a Christi] dei g 18 adu sum KB-sus 2D; add. omnia quę nequitie sunt iacula et aduersum B quidem om. B sed] se IDB praec. muniens B se om. B 19 rabidi B rapidi K, 20 mitigat K patientiae a patiendi ex patienti D 22 bach. ID bacc. aB 23 continentia a 24 uertit Ia.c.B 26 eis ID mutuaret Ip.c.m2 quem a )

post alleluiae cantatum, quo signo uocabantur ad collectam, nulli residere licitum erat, sed prima uel inter primas ueniens (coetum) ceterarum operiebatur pudore et exemplo ad laborem eas prouocans, non terrore. mane, hora tertia, sexta, nona, uespera, noctis medio per ordinem Psalterium canebant nec licebat cuiquam sororum ignorare psalmos et non de scripturis sanctis cotidie aliquid discere.

die tantum dominico ad ecclesiam procedebant, ex cuius habitabant latere, et unumquodque agmen matrem propriam sequebatur; atque inde pariter reuertentes instabant operi destricto et uel sibi uel ceteris indumenta faciebant. si qua erat nobilis, non permittebatur de domo sua habere comitem, ne ueterum actuum memor et lasciuientis infantiae errorem refricaret antiquum et crebra confabulatione renouaret. unus omnium habitus; linteamine ad tergendas solum manus utebantur.

a uiris tanta separatio, ut ab spadonibus quoque eas seiungeret, ne ullam daret occasionem linguae maledicae, quae sanctos carpere solita est in solacium delinquendi. si qua uel tardior conueniebat ad psalmos et in opere pigrior, uariis eam modis adgrediebatur. si erat iracunda, blanditiis, si patiens, correptione, illud apostoli imitans: quid uultis? in uirga ueniam ad uos an : in spiritu lenitatis et mansuetudinis? excepto uictu atque uestitu nullam habere quid patiebatur dicente Paulo: [*]( 23 *I Cor. 4, 21 ) [*]( 1 quas e] quasi D quas(s.l.K)de KB 3 turbas ID in cibo SD 4 in psalmodiis B psalmis alD post] postquam Bp.c. all ID aleluia K aeuia B 5 quod D uocabatur la.c.D nullaa 6 uel] seu I coetum addidi, om. codd. ceteras KB oper. aduentum g 7 labores B ui aut terrore B 8 uespere KB media Kp.c. 9 canebatur KB cantabant g et] nec Ia.c.m2D 10dicere α,Σa.c. 13 instabat a districto (in mg. m2 al distributo) Ip.c. distributo KB 14 faciebat a 16 refrigaret K anticum a crebra (a ex o uel e) K fabulatione I ren. uirus mortale B 17 tergendum B 18 ab] a KB disiungeret B nec la.r.D 19 maledicte B 20 est] est et ID est sic et B conueniebat scripsi non uenie- bat a eratuel non ueniebat KB ueniebat ID 21 et] uel erat ç 22 iracundia B correctione B 23 uirgo a uirgam K 24 in om. B 25 adque KD,Ia.c. et g quid] quicquam Ip.c.m2. )

iurgantes inter se sermone lenissimo foederabat. lasciuientem adulescentularum carnem crebris et duplicatis frangebat ieiuniis malens eas stomachum dolere quam mentem. si uidisset aliquam comptiorem, contractione frontis et uultus tristitia arguebat errantem dicens munditiam corporis atque uestitus animae esse inmunditiam et turpe uerbum atque lasciuum numquam de ore uirgineo proferendum, quibus signis libidinosus animus ostenditur et per exteriorem hominem interioris hominis uitia demonstrantur.

quam linguosam et garrulam ac procacem rixisque perspexerat delectari et saepius conmonitam nolle J conuerti, inter ultimas et extra conuentum sororum ad fores triclinii I orare faciebat et separatim cibum capere, ut, quam obiurgatio non correxerat, emendaret pudor. furtum quasi sacrilegium detestabatur I et, quod inter saeculi homines uel leue putatur uel nihil, hoc in I monasteriis grauissimum dicebat esse delictum.

quid memorem I clementiam et sedulitatem in aegrotantes, quas miris obsequiis et * ministeriis confouebat? cumque aliis languentibus large praeberet omnia et esum quoque exhiberet carnium, si quando ipsa aegrotasset, sibi non indulgebat et in eo inaequilis uidebatur, quod in aliis clementiam in se duritia conmutabat.