Epistulae

difficile sanantur mala, quae non statim, ut crescere coeperunt, opprimuntur; facilis est eorum eradicatio, cum, qui dudum peccauerunt, per paenitentiam ad prudentiam conuertuntur et finem peccandi emolumentum inuenerint paenitendi. neque enim possumus opprimere incentiua uitiorum, nisi uirtutes facere coeperimus, aut cessabunt uetera, prius quam nouorum operibus excludantur.

et quomodo, si contra superuenientes uoluptates firmo animo resistamus, praeterita peccata delentur, ita, si perseuerans fuerit praeteritorum obliuio, futura delicta ultra crescere non ualebunt. malorum quippe operatores quasi in dicionem suam redigentes eos, qui possunt prohibere nec prohibent, tota ad peccandum debacchantur insania et silentium in consensum trahentes, quidquid animi libido suggesserit, opere explere nituntur. libertas praesentium uitiorum futura germinat uitia et, si priora neglexeris, fons et seminarium futurorum est.

Quae cum ita sint, qui possunt prohibere peccantes et laboris fugainertique silentio dissimulant et crescere patiuntur mala, participes eorum rectissime iudicabuntur, qui auctores scelerum sunt, et neglegentiae poenas luent, dum inrationabile otium sudori ulciscentium praetulerunt. malentes quietem culpabilem quam seueritatem uitia succidentem.