Collectanea Antiariana Parisina

Uerum illi supradicti etiam haec aduersus nos machinabantur. et quoniam sciebant nos non posse sibi scelestorum beneficio communicare. ex scriptis nos imperatorum terrere putabant, ut inuitos ad suam communionem traherent. et spectabant diuidi totius mundi profundam ecclesiae aeternamque pacem propter

Athanasium et Marcellum, per quos nomen domini blasphematur in gentibus. quos oportebat, si in se aliquid timoris dei habuissent, ne turbor iste. qui per ipsos natus est. permaneret, a sua prauissima praesumtione uel sero discedere. ne ipsorum causa contra sese scinderetur ecclesia. aut si in his, qui pro ipsis certantur, metus dei esset. etiamsi nihil damnabile apud ipsos inueniretur. tamen uel quod propter ipsos unitas ecclesiae scinditur et propter insanam rabiem cupiditatemque honoris pax profunda subuertitur. exsecrari eos ac perhorrere deberent. [*]( 8 I Reg. 2, 25 10 I Cor. 11, 16 22 cf. Esai. 52, 5 ) [*]( 1 hacγ ac A 2 celebrare AC 3 secundum] add. eos Cou 5 donantes] praem. sumus COli 7 blasphemias Con fuerit Fab 11 orauit A 15 dicamur Cou dicere A, fort. quod nefas cst dicere, a domino etc. 18 ety ut A 1!1 terrae reputabant AC 20 imuitos A spectabunt Fah 21 profundum C t\'nb 22 perj propter Cy 23 si C sei A 24 turbo Cγ 23 discederent AC, corr. γ 2G ecclesiam A hiis C iis γ certant Cγ 27 nihilj add. esse γ 2S uel] et Cou, om. C Fab insanam C insaniam (all. i postea del.)A 29 honorum CCou )

Cum ita res currere uideremus, ad suam patriam regredi nostrum unusquisque decreuit placuitque nobis de Serdica scribere et ea. quae gesta sunt, nuntiare nostramque sententiam declarare.

nos cnim Athanasium et Marcellum, qui in dominum impic blasphemantes scelerati uixerunt, expositos olim atque damnatos non possumus iterum in episcopatus honore suscipere. quique crucifigentes iterum filium dei atque illum denuo publicantes acerbis ictibus confixerunt. alter enim ipsorum blasphemando in filium dei atque in eius regnum aeterna morte mortuus est semel; alter in corpus domini et misteria eius profano more atrociter peccans ceteraque flagitia inmaniter gerens episcoporum sententia eiectus est atque damnatus.

quam ob rem. quoniam a parentum traditione discedere non possumus. quia nec talem auctoritatem sumsit ecclesia nec talem potestatem a deo accepit. supradictos ad honorem dignitatemque eccelesiae nec ipsi suscipimus et suscipientes digne damnamus.

sed nec alios, qui aut olim aut postea merito damnati sunt. in ecclesia recipimus adhaerentes legibus dei traditionibusque paternis atque ecclesiasticis disciplinis. credentes prophetae dicenti: noli transgredi term i nos aeternos. quos posuerunt patres tui. quare nos numquam fixa solidaque concutimus. sed magis ea, quae sunt a parentibus constituta. seruamus.

Post multa igitur, dilectissimi fratres, haec uobis ex aperto mandamus. ne quis uestrum ab aliquo circumuentus aliquando communicet, id est Ossio, Protogeni. Athanasio, Marcello, Asclepae. Paulo. Iulio, sed nec cuiquam damnatorum de ecclesia sancta reiectis neque sociis ipsorum. qui illis siue per se siue per scripta communicant. quare uos nec ad illos scribere umquam debetis nec ab ipsis scripta suscipere. iam quod superest.