Carmina

Ennodius, Magnus Felix

Magnus Felix Ennodius. Magni Felicis Ennodii Opera Omnia (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 6). Hartel, Wilhelm, editor. Vienna: Gerold, 1882.

  1. Lumine, cum tantus micuisset splendor in illo,
  2. Quantus ia obsequium potuit tunc fundier aether,
  3. Cum iussus seruire uiro mortalia raptim
  4. Membra leuat lapsu gradiens celer ignis Olympi,
  5. Cornipedum pernix cursus imitatus equorum :
  6. Prospera non aliter puerum tunc flamma pererrans
  7. Circuit inlustrat ueneratur suspicit ambit.
  8. Tum pauidus genitor summisso lumine fatur:
    9. [*]( 91 Verg. Georg. III 187 92 cf. Verge EcL III 7 95 cf. Verg. Ecl. IIII 60 108 Verg. Mor. 5 104 cf. Verge Aen. VI 591 )[*]( 80 contingant Sirm., eontiagat Abri, contingimt b 81 certauit B* 82 dec\'* T SS deperet B 86 saecli scripsi, saesculis B, saeclis rell. 89 suscipit EPb 90 primeuus libri lamina Tb 92 succus ET austu BELPV 98 genitrix EPT M quęrulis BL 95 natus (nat in rtU.) V 91 redenda L1 99 faerunt L\' cunaltula L 100 cũ T in ras. corr. 101 tonc fundier scripsi, tunc fungier BLTV, tum fungier EPb, confundier coni. Schottus 103 labsu BL V olimpi libri 106 tũ T )
    537
  9. "Summe deum, sancti custos, qui culmine caeli
  10. Omina dextra facis, quae cernis lumine dextro,
  11. Hunc tibi de primis et adhue reptantibus annis,
  12. Sancte, pater neodum, quem necdum cassibus artis
  13. Lubrica terrenis innectunt saecula culpis.
  14. Nec faciant: sit, summe deus, tibi munus opimum".
  15. Haec ait et lacrimas quas promunt gaudia fundit.
  16. 116 Crispinum petit inde libens, quem dicere digno
  17. Non datur eloquio, nec si modo surgat Auerno
  18. Qui potuit rigidas de rupibus Apennini
  19. Flumina cum starent, ad plectrum ducere siluas.
  20. Helias fuit hic mage : nam quis Helisaeum