Carmina

Ennodius, Magnus Felix

Magnus Felix Ennodius. Magni Felicis Ennodii Opera Omnia (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 6). Hartel, Wilhelm, editor. Vienna: Gerold, 1882.

  1. VIII. [ENNODIVS OLVBRIO.] PRAEFATIO. Non ponit fistulam quotiens rusticum pecus agrestis pastor inspexerit. muta nemora formidolosam solitudinem pariunt, [*](59 ipse T 61 ariom L 62 illud Ll uulsus L1 65 aellet b, aellit BELPTV tyrambua BELV, tirannibus T, em. Sirm., corymbos coni. Schottue 66 modoratur B 68 pendere] ponere fort. laus sit uel laudem coni. Schottus 69-80 binos uersus coniungit in unum T 71 litterolarum B 72 mumera B ) [*]( VIII. ENNODIVS OLYBRIO addidi, om. libri; AD OLYBRTVM DE EIVS ELOQVENTIA inscr. Sirm. PRAEFACIO EPV; OLY- BRIO b 1 ponet festulam B, canit fistula ELPTVb 2 solli- tudiuem L. )
    528
    et ubique metus est, quando nullus in solacium deserti sonus auditur. sed si aurarum sibilis arborum comae linguae speciem mentiantur et ridente frondium motu appellet hominem iucunda concussio, putabitur ambientibus latera coetibus interesse, nec aliquam aerumnam gemit quem inter secreta sua ipsa natura s quibuslibet elementis alloquitur. iuuat tunc exulationis comitem fistulam labiis admouere et flatibus per testudinis rimosa dispersis quandam de spiritu et aura conponere rationem. tunc Palaemonem suum rudens et infabricata lingua conpellat, tunc numerat quantis seruare caulas sit opus excubiis, tunc multiplices luporum insidias quas acuit fames magistra suspirat, tunc in sermonem cadit quicquid efflauerit: huius se solari, huius nititur mulcere collegio. cui talia agenti si quis sermocinantem fidibus citharam doctus admoueat et loquacia fila inrisor urbanus adportet, in ancipiti est quid eligat nuda simplicitas, dum lyrae tactus licet errantibus digitis dulcem et qui animam frangat crepitum reddit. nefas tamen putat, si alieni tractus lepore propositi auitam discat scientiam non amare, ut, dum infrenis ambitus rusticantis doctrinae terminum non metitur, superiorum affectu et ipsa se possibilia intellegat perditurum, cum nescientem quid ualeat mapalium alumnus ipsa paternae institutionis mediocritas quasi externa contemnat. non aliter me, uir amplissime, inter maxima curiae sidera conputande, iubar facundiae, ingeniorum flamma, splendor eloquentiae, dictionum census, per nemorum inuia ad instar pastoralis fistulae quae uiliter narrantur oblectant, [*]( 2 specem B 3 appellit B iocunda EPTb 4 con∗∗∗. cusaio L, confusio E putabatur Ll latera coetitibus Y, cetibus latera T, latera E 5 erumnam BLPTY 6 aelementis B, aliis b, om. Sirm. iubat B 7 festnlam B, om. E n 9 palemonem libri ridens B, rudis b 11 famis B 12 cadet B quidquid B 14 fidebus Lx cytharam B 15 aportet d T, opportet E elegat B 16 lyra et actus BELT 17 amam V, nimam ELl reddet B 18 lepore] amore Sirm. positi B ad uitam E, amicam P (m. 2 in mg.) b 22 contempnat BELV, condemnat Pb 24 iurbar Ll 26 instar ad Tl I utiliter L, uiriliter Pb )
    529
    metuentem citharam tuam, laudantem plectra, quae, ut superius texui, agrestibus digitis meis urbanus aduuigis. amoue, quaeso, quam adhibes ad inuitzndum me elucubrati sermonis inlecebram. absint, quibus etiam apud peritos uteris, uincula 5 conloquii. conpesce uerborum digitos, quibus soletis renitentum animas ad desideria uestra conpellere liceat me aut silentio inscitiam tegere aut per stridentem stipulam aliis triuiale carmen adferre: uobiscum fabulari res est meriti ueteris et nonae felicitatis. quod si mei inmemor ego temptauero, adeptus -eontra uerberum propriam solis currus, iuste subeo Phaethontis exemplum. de quo quia sermo contigit et forma cautionis accessit, -quid facto opus sit subiectum carmen ostendit.
  2. Fama refert, ueterum quae nescit perdere gesta,
  3. Quae loquitur semper quicquid in orbe fuit:
  4. Germina dum Lucis Titan dispergit in axem
  5. Et ditat mundum nobilibus radiis,
  6. 5 Vda uaporiferas cohibent dum lora quadrigas
  7. Et nitidum gurges mittit ubique diem:
  8. Vndantes doctis manibus Sol flexit habenas,
  9. Artificem dominum lux bene nota tulit.
  10. Sed Phaethonteo postquam dare regna precatu
  11. Non exploratis uiribus instituit,
  12. Degenerem primis rectorem motibus astrum
    13. [*]( 2 Ouid. A. A. I 56, Fast. 1 284 )[*]( I 1 cytharam LPTb, uetharam B 2 adinngit E 3 ∗lucubrati . I (e cras.) T, lucubrati E 4 peritns B uincla PT 7 insiciam JEPT1 8 tribiale B crimen E .9 at V s. l. 11 faetontis B, fuetentis LV, fetontis T 12 trantionis Tl )[*]( 1 ENNODIVS OLYBRIO (VERSVS add. ELPV) inscr. BELPTV 2 quidquid B 3 tnti T dispergerit in rem \'E 5 coibent T lara T\' 6 gurgis B 7 datis b, latis aut claris coni. Schottus abenas libri 9 faetonteo B, foetontaeo V, foetonteo L, fecuteo T 10 exemploratis B )[*]( VI )[*]( 84 )
    530
  13. Sensit et excussis currere coepit equis.
  14. Tunc totam sonipes lucem de naribus efflans
  15. Non tenuit legis tempora certa suae.
  16. In flammam cessit splendor, quod luminat ussit
  17. Quodque animat terras exitium peperit.
  18. Tunc et Hyperboreas dum frangit lampade crustas,
  19. Epotis Tanais siccus abibat aquis.
  20. Crystallum fluxit, sed cursus fluminis arsit: