Carmen Apologeticum

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Nobis Nero factus Antichristus, ille Iudaeis;
  2. Isti duo semper prophetae sunt in ultima fine.
  3. Vrbis perditio Nero est, hic terrae totius;
  4. De quo pauca tamen suggero, quae legi secreta.
  5. Displicet interea iam sero Iudaeis et ipsi?,
  6. Susurrantque simul, quoniam sint fraude decepti.
  7. Exclamant pariter ad caelum uoce deflentes,
  8. Vt Deus illis subueniat uerus ab alto.
    9. [*]( 129 sq. Apoc. 13, 13 sq. 931 Apoc. 14, 9 sqq.? )[*]( 923 eternum M ęterna MP1R (cf. Verg. Aen. 2, 388; 9, 696); aeternam Ld 924 tunc] c in M m. 2. in ras. scripsit 921 Roma maturum RLd; romã////matur, M (ante mat littera a erasa); Roma maturus P1 (s. u. I.) 926 Sed Ld adueniet P1R WiZh. Meyer, Abh. p. 292 (cf. Lactant. Inst. V 23, 4 Veniet, ueniet rabiosis et uoracibus lupis merces sua); aduenient MLd; idem dicit (praef. p. XXXVII): ‛merces pluralis n. forma est\' eamque rem exemplis probare conatur 928 Quum P3 iudei M spectarant Ld; spectant M P; spectabant LbB roma M 930 qm̃ M 931 ę celo M uox reddita scripsi (cfVerg. Aen. 3, 40 uox reddita fertur ad auris; 7, 95 ex alto uox reddita lucoest); uoi credita MPlv 932 inmortalem M dic M ordo uersuum 931 et 932 fortasse inuertendus est 933 factus Antichristus, ille Ebert (p. 399) v; factus, Antichristus ille P1 iudeis M 934 prophete M ultima M (cf. Instr. II 4, 3); ultimo P1 (s. u. I.) v 935 terra M 931 que M legiſcrera Ml; legiferera M2 937 ferao M1; ſero//// M2 iudeis M 938 qm̃ M sint M; sunt P1 (I. u. I.) v 939 Exclamant M; Et clamant P1 (s. u. I.) v celum M 940 df M; Deus P1 Ld; Deus tandem P\'; Dominus Lb R )
    176
  9. Tunc Deus omnipotens, terminet ut cuncta, quae dixi,
  10. Producet populum celatum tempore multe.
  11. Sunt autem Iudaei, trans Persida flumine clausi,
  12. Quos usque in finem uoluit Deus ibi morari.
  13. Captiuitas illos ibidem redegit ut essent;
  14. Ex duodena tribu noue(m) semis ibi morantur.
  15. Mendacium ibi non est, [sed] neque odium ullum;
  16. Idcirco nec moritur filius suus ante parentes;
  17. Nec mortuos plangunt nec lugunt more de nostro,
  18. Expeotant quoniam resurrectionem[que] futuram.