Carmen Apologeticum

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Dicentes adiciunt: \'Nihil est post funera nostra;
  2. Dum uiuimus, hoc est\', et incumbunt more suillo;
  3. ̒Νulla sit luxuria, quae nos pertranseat aeuo;
  4. Dum tempus est uitae, perfruamur omnia saecli.\'
  5. Indisciplinati clementiam Dei refutant
  6. Strenia(m) sectantes, quasi sola uita sit ipsa.
    7. [*]( 749 aqq. Apoc. 9, 20; 14, 9 aqq. 717 sq. Sap. 2, 2 sqq. )[*]( 741 d̃ſ .. fabricatus M 710 ęramine M 751 refect M (= saeculo renouato, post resurrectionem ; cf. Instr. I 26, 35 sq.); CPraefectns ib. (= in cod.) P\'; reiectus P1; proiectus P2v 712 iniquus ▼ R Hanseen; iniqos MP1; ignitos Ld 753 pecor MP1 R Hanssen (cf. Instr. 1 34, 5 pecus .. ferinam; Boesser, Jahrb. f. class. Philol. 115 p. 792); equorum Ld 714 nolt M 754 sqq. uagantes. Cum .. diri, Dicentes v, quam uerborum distinctionem cum Wilh. Meyero (Abh. p. 306) mutaui 755 ducant Hilgenf. 756 sepę M discendnnt (descendunt Lb) sanguine MP1 Lbv, descendunt sanguinem P\'; Deum incendunt sanguine P* 757 (= post) M 758 uiuim+ M; malim: bibimus; cf. Instr, II 36, 4: \'Dum mortuus, non bibo\' dicis et quos iUic aliunde attuli locos et incumbt M; incumbant P1 (8. u. I.) v 710 perfruam̃ M secli M 757 sqq. uulgatam interpunctionem: nostra. I Dum uiuimuB, — hoc eet, incumbunt .. suillo — I Nulla mutaui; cf. Wilh. Meyer, Abh. p. 306 761 mutant B Wilh. Meyer p. 291; refugant MP1 Ld; refusant Lb 712 Streniam scripsi (= corporis salutem atque felicitatem ?); Strenia MP1; Strenuam R ; Strenam Lb; Strenui Ld; Terrena (uel Terrenia) Huemer WiIh. Meyer, Abh. p. 291 ipsa MPl; ista B; (sit,) istam Ld )
    165
  7. Sic redeunt a Deo, qui promittit uiuere semper:
  8. Contra bonum pugnant, cum sit repugnandum iniquo.
  9. Errauimus omnes manifesto, saeculo suasi,
  10. Sed gratia Domini prouocamur credere legi.
  11. Propterea uenit et fecit trophaea latenter
  12. Et fuit homo Deus, ut nos in futuro haberet.
  13. Sed plurimi pereunt, qui putant utrisque placere,
  14. Idolis atque Deo, placeat cum nemo duobus.