Carmen Apologeticum

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Vt pareat magis induratos esse Iudaeos:
  2. Ecce perit iustus, nec quidem intellegit ullus;
  3. Sed erit in pacem huius sepultura dilecti.
  4. Quid illi infamant in puteum esse demissum,
  5. Cum legimus illum sepulturae traditum esse?
  6. Ignominiosi, crudeles, caeci, superbi,
  7. Qui magis de facto deberent lugere, plaudent!
  8. Inspiratus enim Salomon de ipso prophetat
  9. Et magis insequitur plenius ostendere iustom:
    10. [*]( 4M sqq. Ioh. 10, 18 471 sq. Esai. 57, 1 sq. 481 sqq. Sap. 2, 12 sqq. )[*]( 467 Hec M Esaias Μυ; Iulas P1 (s. u. I.) 4M poterit R (coil. Cypr. test. II, 24 p. 92, 1, ubi codd. WMB: auferet, ceteri amen exhibent; eodem euangelii loco cod. Rehdig.: tollet) Ld; potuit M P* 470 a me pono eam Oypr. I. c. p. 92, 2; eam pono ei M; eam pono, eam P*; eam pono ex P3υ; mea pono eam Wiih. Meyer 471 illam deponendi R 474 pareat M (cf. u. 279; 298 et indic. uerborum); pateat P1 (s.u. I.) υ magis P1υ, maius M (cf. u. 527); clarios Hanssen indeos M 471 qidem intelleg nllt M pacè Μυ, pace P1 477 demissum P3; dimissum MP1υ 479 snperai M 480 lngere M (de paenultima correpta cf. u. 949; Instr. H 32, 10); gemere P1 (8. u. I.) v plandent M (cf. u. 20; Lucif. Calar. 42, 14; 49, 6 H.); Plaudunt P\' (a. u. I.) v 482 insequit M ostendere iustum: R ( ut plenius quam antecedentibus locis — uelut u. 475 — ostendatur, iustum esse, qui periturus sit*); similiter Cyprianus test. II, 14 hos aliosque quos coUegit locos ita inscripsit: Quod ipse sit instus, quem Iadaei occisnri essent); ostendere iustum. P1; ostendere: Instum Ld )[*]( *) Hoc ipsum autem ostendi nequiret, nisi in eo quoque qw sequitur loco (Circumneniamus etc.) illud instam retineretur. )
    147
  10. Circumueniamus iustum, si qui [nobis] grauis esse uidetur,
  11. Qui nostris operibus contrarius ualde resistit;
  12. Exprobrat in totum nihil nostra lege teneri,
  13. Adhuc et adfirmat filium Altissimi esse.
  14. Omnimodo reprobat et nugaces aestimat esse,
  15. Abstinet et sese a nobis et in altera uadit;
  16. Nos inmundos ait et innouat altera iusta,
  17. Et sibi laetatur Dominum patrem esse caelorum.
  18. Ergo, si sermones illius sunt ueri, probemus;
  19. Temptemus hunc Deum uidentes, quid fit in illum;
  20. Interrogemus eum omni cum tormento quietum,