Carmen Apologeticum
Commodianus
Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.
- Rugit pestifera clades, tremit excita tellus,
- Nec, quo se auertat, prouidet gens omnis humana.
- Stellae cadunt caeli, iudicantur astra nobiscum:
- Turbantur caelicolae, agitur dum saecli ruina.
- Suppetium nullum tunc erit et clamor inanis;
- Non nauis accipiet hominem, non ulla latebra;
- Nec illi subueniunt, quos ante pro magno colebant:
- Quisque sibi satagit, sed nil profic<i>et illi;
- His tantum proficiet, qui fuerint Christo notati;.
- Ros ad illos erit, nam ceteris poena letalis.
- Pars incredulorum seruatur molliter usta, [*]( 1004 putastis B coU. Instr. II 2, 4 sq. 1006 tonitrui P\' (cf. u. 1025); tonarni M; tonitrus Lbv descendit P1 (s. u. I.) v; discendit M 1007 abque M 1008 tempesta M furit P v; fug M 1009 Bag M tremit] nouissimae duae litterae in M liturd extmctae 10]0 quo acripsi (cf. u. 1021 quocumque se uertunt); qua P1v; in M hoc uocabulum tinearum morsu ut uidetur ita exesum, ut primae tantum litterae (q) uestigia satis parua compareant auertat Mv; nertat P1; Ld in praefat.: \'forte q. se auferat\' 1011 Stelle .. celi M iudicantur M (dilucide scriptum, quamquam primarum litterarum pars superior a tvneis erosa est); (iudi)cantur P1v; \'mutantur Roenschio in mentem uenit coll. Instr. II4, 9 et astra uel ipsa mutantur Ld praefat. p. XXXX 1012 celicolę M du secli M 1013 nullum tunc M (cf. Instr. II 2, 15); tunc nullum P1 (s. u. I.) v 1014 homi//////nem M; litterae mi m. 1. ut uidetur bis scripserat ñ (= non) M; nec P1 (B. u. I) v illi .. quos M; illis .. quos P* (s. u. l.) Ld; illi .. quem B 1010 Quisque] i M* s. I. add. nil M; nihil P1 (s. M. I.) v proficiet P1 (s. u. l.) v; proficet M 1017 fuerint qui B 1018 Eos ad illos erit M (cf.\' Zachar. 8, 12 et caeli dabunt rore m suqm et possidere faciam reliquias populi buius uniuersa haec); Quos ad illos P1; idem in commentario (PI) adnotat: \'Sic (Quos) cod.; forsan Pax\'; Quorum salus P3v 1020 gen+ M-. )
- Vt genus ipsorum iterum se in ultimo plangat.
- Quocumque se uertunt homines, uis ignea feruet;
- Aer ipse mundi, qui placebat ante, crematur.
182