Institutiones

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars I (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 17). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1888.

Nec tamen agonem cursus tantummodo se consummasse describit, cum dicit: sic curro non quasi in incertum (quod specialiter refertur ad intentionem mentis et feruorem spiritus sui, quo toto Christum sequebatur ardore, cum sponsa decantans: post te in odorem unguentorum tuorum currimus, et iterum: adhaesit anima mea post [*]( 3] n Tim. 4, 7. 5J Cant. 1, 8. 8] n Tim. 4, 8. 11] 1. c. 17] Ioh. 14, 23. 19] Apoc. 3, 20. 23] 1 Cor. 9, 26. 26] Cant. 1, S. 27] Ps. 62, 9. ) [*]( 1 quod Lx 5 perppti H 7 fldutia H et dicit om. H 8 corona institiae HLv et Uwlg. cf. Conl. XXII, 15, 3 9 ut & Hl 11 uellimus GI uellimus & H1 uellemus H1 13 particepa H1 suae coronae L 14 illud G1 15 etiam om. A 17 inquid AH 18 aput A 19 sto] ego ato H 21 illo GHLT: ipso A 22 XVII H agonum G2 25 qui H totum LI 26 poste H odore Lx ungentorum AL 27 curremua Lh et Uulg. ) [*]( 14* )

96
te), sed etiam aliud conluctationis genus se uicisse testatur dicens: sic pugno non quasi aerem uerberans, sed castigo corpus meum et seruituti subicio, quod proprie ad continentiae dolores et corporale ieiunium atque adflictionem carnis pertinet, per hanc se pugilem quendam strenuum suae carnis esse describens nec in uanum aduersus eam ictus continentiae exercuisse designans, sed triumphum pugnae mortificatione sui corporis adquisisse: quo uerberibus continentiae castigato et ieiuniorum caestibus eliso uictori spiritui inmortalitatis coronam et incorruptionis contulit palmam.

uides legitimum conluctationis ordinem et spiritalium certaminum contemplaris euentum, quemadmodum athleta Christi adeptus de rebellatrice carne uictoriam subiecta illa quodammodo pedibus suis ut sublimis triumphator inuehitur. et idcirco non currit in incertum, quia confidebat urbem sanctam Hierusalem caelestem se protinus ingressurum. sic pugnat, ieiuniis scilicet et adflictione carnali, non quasi aerem uerberans, id est in uanum ictus continentiae porrigens, per quos non aerem uacuum, sed illos spiritus qui in eo uersantur castigatione sui corporis uerberabat. qui enim dicit non quasi aerem uerberans, ostendit se, tametsi non aerem uacuum et inanem, aliquos tamen in aere uerberare. et quia haec certaminum genera superarat et ditatus multarum coronarum stipendiis incedebat, non inmerito robustiorum incipit hostium subire luctamina, ac prioribus aemulis triumphatis cum fiducia proclamat et dicit: iam non est nobis conluctatio aduersus [*]( 2] I Cor. 9, 26-27. 26] Eph. 6,12. ) [*]( 1 iliut Å geiterc H* 4 doloris et corporalem L1 5 penitet L pugillum H1 6 eM .1 7 exercuisse se A 8 exquississe H 9 eastigatione (om. et) H cestibus A gressibus H uictoris L1 10 incormptiones 1P uidens L1 12 quemadmodum] quem A anthleta H 13 rebellatrici H bellatricc LI uictoriaum] uict. uitiorum H subiectam illi L illa subiecta AH sub lJedibus L 14 triumphatur H1 15 considersbat A ıʟm A 16 scilicet ieiuniia L 18 in] non in H 20 aeram Hx P 22 aera H haec H certaminum genera GHLT: certamina Å 23 superauerat H superat L1 24 incidebat H1 hostium incipit H 25 triumphantis W )

97
carnem et sanguinem, sed aduersus principatus, aduersus potestates, aduersus mundi rectores tenebrarum harum, contra spiritalia nequitiae in caelestibus.

Athletae Christi in corpore commoranti numquam defit conluctationum palma, sed quanto magis triumphorum successibus creuerit, tanto ei etiam conluctationum robustior ordo succedit. subiugata etenim carne atque deuicta quantae aduersariorum cohortes, quanta hostium agmina aduersus uictorem militem Christi triumphis eius instigata consurgunt, scilicet ne pacis otio miles Christi lentescens incipiat obliuisci conluctationum suarum gloriosa certamina, ac securitatis inertia dissolutus praemiorum stipendiis ac triumphorum meritis defraudetur.

itaque si ad hos triumphorum gradus cupimus crescente uirtute conscendere, eodem quoque nos ordine oportet proeliorum inire certamina et primum cum apostolo dicere: sic pugno non quasi aerem uerberans, sed castigo corpus meum et seruituti subicio, ut hoc conflictu superato rursum dicere cum eo possimus: non est nobis conluctatio aduersus carnem et sanguinem, sed aduersus principatus, aduersus potestates, aduersus mundi rectores tenebrarum rum harum, contra spiritalia nequitiae in caelestibus. aliter enim congredi illis nullo modo poterimus, nec spiritales pugnas merebimur experiri carnali deiecti conflictu et conluctatione uentris elisi, meritoque nobis ab apostolo cum exprobratione dicetur: temptatio uos non adpre-hendit nisi humana.

Igitur monachus ad pugnas interiorum certaminum cupiens peruenire hanc in primis cautionem sibimet indicat, ut [*]( 15] I Cor. 9, 26-27. 18] Eph. 6, 12. 25] I Cor. 1U, 13. ) [*]( ...1 aduersus potcstatesj et potestates A d Uulg. 3 nequitia LI 4 XVIII H athleta. G1L1 authletae H 7 sucoedet H etenim G\'SHLT: enim AG1 (in quo et s, l.) addicta quanto Å 8 tanta A 10 paucis Gx lentisens AH2 ditescens L1 13 hoc LI 14 nos quoque AHTv pręmiorum (sic) oportet L 15 certamena Gl 16 pugna Hx 17 rursus ALTv 18 possumus H1 20 potestates et aduersus H 21 nequitia HL1 24 meritoItaq∗ (q; traI.) L cum exprobratione ab apostolo A 25 dicetur AG1: dicitur G2HST dici*tur (it in ras.) L 26 XVIIII H 27 cautionem primis HT sibimet cautionem Ar )

98
non potus quicquam, non esus ulla oblectatione deuictus ante l stationem legitimam communemque refectionis horam extra mensam percipere sibimet prorsus indulgeat, sed ne refectione quidem transacta ex his praesumere sibi quantulumcumque permittat, similiter quoque canonicum somni tempus mensuramque custodiat. eodem namque studio istae sunt mentis amputandae lasciuiae, quo meretricationis uitium desecandum. qui enim gulae superfluos adpetitus inhibere non potuit, quomodo aestus carnalis concupiscentiae ualebit extinguere? et qui non quiuit passiones in propatulo sitas paruasque conpescere, quemadmodum occultas nulloque hominum teste prurientes moderatrice discretione poterit debellare? et idcirco per singulos motus et in quolibet desiderio robur animae conprobatur: quae si in minimis apertisque cupiditatibus superatur, quid in maximis ac fortioribus occultisque sustineat, unicuique sua. conscientia testis est.