Conlationes Patrum (Collationibus)

quem principem regni Persarum aduerunam potestatem esse, quae fauebat genti Persarum inimicae populo dei, minime dubitandum est, quique ad inpediendam utilitatem, quam uidebat per absolutionem quaestionis pro qua propheta dominum exorauerat ab archangelo ministrandam, linens semet ipsum, ne ocius ad Danihelem salutaris angeli consolatio perueniret deique populum cui Gabrihel archangelus praeerat confortaret, obiecit. qui tamen ait ne tmic quidem ob inpugnationis illius uehementiam se ad eum peruenire potuisse, nisi in adiutorium sibi Michael archangelus aduenisset et occurrens principi regni Persarum seseque conflictui eius interserens et obponens eumque ab ipsius inpugnatione defendens ad instructionem prophetae post uicensimum et unum diem peruenire fecisset.

et post pauca et ait, inquit, angelus: numquid scis quare uenerim ad te? et nunc reuertar ut proelier aduersus principem Persarum. cum enim ego egrederer, apparuit princeps Graecorum ueniens. uerumtamen adnuntiabo tibi quod expressum est in scriptura ueritatis: [*]( 21 Dan. 10, 20-21 ) [*]( 1 adfligeris V diU dei 0 2 eirmonee Vi 3 psarum V 4 michahel DP micael 0 (passim) 5 adinturium V 10 inimicanti X inpediendum D 11 per] p V p Dl 12 prof. FD 13 otius D danielem WO 14 peruiniret V gabriel WPX 15 ubiecit V abiecti Wl qui] q; Dx quia W 16 tu D1 17 adiuturium V michahel DP 18 rigni V 20 prof. V uicesimum WOX 21 puenire V et ante post w- D inquid VDWP 22 angelus numquid om. Dl 23 praelier W aduirsus V regni persarum 0 26 scribt. V )

legimus ergo Graecorum quoque principem similiter alium nuncupari, qui utique fauens genti sibi subditae tam populo Israheli quam nationi Persarum uidebatur aduersus. ex quo liquido peruidetur, quod discordias gentium et conflictus ac simultates, quas inter se istis instigantibus gerunt, etiam contra se aduersae exerceant potestates et illarum uel uictoria gaudeant uel deminutione crucientur et ob hoc non possint inter se esse concordes, dum unusquisque pro his quibus praeest contra alterius gentis praesulem inquieta semper aemulatione contendit.

Hos ergo praeter illas quas superius exposuimus opiniones etiam idcirco dici principatus uel potestates euidenti possumus ratione colligere, quod scilicet uel diuersis gentibus dominentur ac praesint, uel certe quod in inferiores spiritus atque daemonia, de quibus etiam euangelia legiones esse propria ipsorum confessione testantur, suos exerant principatus. non enim dominationes dici possunt, nisi habeant in quos dicionem suae dominationis exerceant, nec potestates aut principatus uocari queunt, nisi fuerint super quos sibi uindicent principatus.

quod etiam in eoangelio designari a blasphemantibus Pharisaeis manifestissime repperimus: in Beelzebub principe daemoniorum hic eicit daemones. [*]( 2 Dan. 12, 1 18 cf. Luc. 8, 30 24 Luc. 11, 15 ) [*]( 1 adiutur V omnibus his D 2 michahel DP princips V 3 consurgit D\'P michahel DPX* 5 gente D1 6 aatione D1 10 vel om. W uicturia V diminutione V dmnanitione W 12 praesolem D* 16 openiones W1 16 pussumus Y collegere D1 WP scilecit V 17 poent D in om. D\'0 18 adque VWP enangelica D\' legionis F 19 exerant VW: exerceant DPXv ezcesserant 0 pncip pacos D 21 ditionem DW 23 blasfem. VO 24 farisaeis VWOX belzebuh D\'P 25 eicet D1 )

Nam quia bonae parti eadem ordinum uocabula non sine ratione causaue sint indita et officiorum uel meritorum seu dignitatum sint nomina, nulli dubium est. etenim de officio nuntiandi angelos, id est nuntios manifestum est appellari et archangel os eo quod ipsis angelis praesint, nominis ipsius proprietas docet, dominationes etiam ab eo quod quibusdam dominentur, principatus quoque quod habeant quorum sint principes, et sedes quod ita scilicet deo cohaereant et domesticae ac familiares ei sint, ut in ipsis uelut in quadam sede diuina maiestas peculiarius requiescat et quodammodo in eis firmius reclinetur.