Conlationes Patrum (Collationibus)

Hoc enim, nisi fallor, inquisitio uestra conplexa est, cur interdum remissius iucundantes lenioribus carnis huius aculeis titillemur et nonnumquam districtius abstinentes adflicto exhaustoque corpore incentiuis acrioribus urgueamur, ita ut, quemadmodum patefecit uestra confessio, expergefacti repperiamus nos umorum naturalium egestione respersos.

Huius ergo infestationis triplicem causam nostri prodidere maiores, quae modum temporis constituti intempestiuis inrumpat excessibus. aut enim superflua escarum nimietate congeritur aut per incuriam mentis elabitur ant inimici inludentis insidiis prouocatur. primum igitur gastrimargiae, id est uoracitatis uel gulae uitium hanc redundantiam obsceni umoris extrudit. nam et cum districtioris abstinentiae tempore statum polluit puritatis, non de praesenti ut putatis inedia, [*](1 etiam nihil (non 0) in(im-)minnit largienti (Iargiente Z1) Οβv 8 quia BFOI: lucrum enim 0\' βv 4 profectum K1 diepensatione 0 compendia summa om. βv 8 torporem F101 9 expetiBtis JB: ezpetitis reli. feruor Οβv 10 exspect. B spectatio β suscitaret FΟβv11 dormitantem βv 13 malluimus B\' 14 ni βv quur FO 15 ieiunantes βv 16 destrictine FO 17 exanstoque BlFO urgeamur (e in ras. m. 2) Z 18 expergiti β 19 humorem Fl humonim B2F2Οβ 21 instituti Z 24 castrimargiae BKl 25 gula Bl guilae F1 0 uitio K1 26 humoris Op cum et β destrict. FlO )

quod enim per uoracitatis ingluuiem concretum fuerat in medullis, necesse est ut per pruritum, certe per ignorantiam quamuis magno ieiunio tabefacti corporis egeratur. quamobrem non solum lantioribus epulis abstinendum, sed etiam a uilioribus cibis aequali est continentia temperandum : immo ipsius etiam panis et aquae satietas est cauenda, ut possit diu in nobis adquisita corporis puritas permanere atque imitari quodammodo intemeratam spiritus castitatem, licet nos necesse sit confiteri interdum etiam absque ulla mentis industria uel per temperiem corporum uel per aetatis maturitatem quosdam rarius sordidari uel certe fluxus istius egestione non pollui.

sed alterius meriti est qui pacem inerti felicitate consequitur, alterius qui triumphum gloriosis uirtutibus promeretur: huius enim potentia uitiorum omnium debellatrii digna miraculo est, illum, quem boni necessitas in sua tuetur ignauia, dignum magis dixerim miseratione quam laude.