Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

hic namque est gladius, qui illum nonum sanguinem quo animatur materia peccatorum salubriter fundens, quidquid reppererit in membris animae nostrae carnale terrenumue concretum, resecat et abscidit ac mortificatos uitiis uiuere deo et spiritalibus facit uigere uirtutibus. et ita iam non recordatione ueteris admissi, sed spe futurorum flere incipiet gaudiorum, nec tam de praeteritis malis quam de uenturis cogitans bonis non ex peccatorum maerore lacrimas, sed ex aeternae illius laetitiae alacritate profundet, atque obliuiscens ea quae posteriora sunt, id est carnalia uitia, ad ea quae in ante sunt extendetur, hoc eet spiritalia dona atque uirtutes.

Ceterum quod paulo ante dixisti te etiam de industria praeteritorum peccatorum memoriam retractare, hoc fieri [*]( 3 Esai. 48, 25 8 Hebr. 9, 22 9 I Cor. 15, 50 11 Eph. 6, 17 13 Hierem. 48, 10 28 Phil. 3, 18 ) [*]( 1 qui] cni F\' relegiosi BKl snbplici Kl supplice Z 2 prespexerit 0 3 libertate 0 5 post recordabor in BF cap. 8 incipit, in 0 rasura est: uidetur VIII delectum ergo 02βυ 6 coaecenderit Olle 7 adsequitar a 12 iheremiae 0 hieremiae prophetae β (υ) : in 0 etf plfete s. I. a m. 2 18 inquid FOK1Z 15 noxiom* F sangninem noxium B 16 quicquid BOK2 17 animae nostrae BFO: nostris βυ 21 non] nec B 23 profundit β )

566
penitus non oportet, quin immo si uiolenter obrepserit, protinus extrudatur. multum namque retrahit mentem a contemplatione puritatis, eius praecipue qui in solitudine commoratur, inplicans eam sordibus mundi huius et praefocans faetore uitiorum. dum enim recolis ea, quae secundum principem saeculi huius per ignorantiam seu lasciuiam conmisisti, ut concedam tibi quod in hac cogitatione posito oblectatio nulla subrepat, certe antiquae putredinis uel sola contagio necesse est ut taetro mentem faetore conrumpat et spiritalem uirtutum fragrantiam, id est suauitatem boni odoris excludat.

cumi ergo praeteritorum memoria uitiorum pulsauerit sensum, ita ab ea resiliendum est, sicut refugit uir honestus et grauis, si inpudicae ac procacis feminae in publico aut conloquiis aut amplexibus adpetatur. qui utique nisi se a contactu eius festinus abstraxerit et uel breuissimam moram inhonestae confabulationis admiserit, etiamsi consensum pudendae respuat uoluptatis, infamiae tamen ac reprehensionis notam cunctorum praetereuntium iudicio non euadet.