Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

quibus manifestissime conprobatur ad perfectionem puritatis castimoniam continentiae corporalis solam non posse sufficere, nisi etiam mentis addatur integritas. post quae omnia [*]( 5 LeY. 7,20 (LXX) 7 Num. 19,22 9 Deut. 23, 10—11 21 Mt. 5, 28 . ) [*]( 1 obrepiat II 2 inmundus II1 sacrorum II 3 priuxbit ∑Ó 7 quicquid ΙΙϒΟ 8 immundus om. T deuther. Z 9 pullutus II 13 que inrecessabili animae II 14 accedere II1 accendere copiam O 17 discendans II1 19 referre O 20 corrupta et ∑ uoluntatis est aegritudo om. II 21 uiderit inquit O 22 mecatus O 23 post suo M T cap. tortium incipit magis 0 27 nisi SO: niai ei ΙΙΥΤv )

337
nonissimum corporis illius membrum et auaritiam, inquit; procul dubio ostendens non solum ab adpetitu rerum alienarum animum continendum, uerum etiam propria magnanimiter contemnenda. hoc enim et in Actibus apostolorum fecisse legitur credentium multitudo, de qua dicitur: multitudinis autem credentium erat cor et anima una, nec quisquam eorum quae possidebat aliquid suum esse dicebat, sed erant illis omnia conmunia. quotquot enim possessores agrorum aut domorum erant, unendentes adferebant pretia eorum quae uendebant et ponebant ante pedes apostolorum: diuidebatur autem singulis prout cuique opus erat.

et ne ad paucos pertinere uideretur ista perfectio, auaritiam simulacrorum seruitutem esse testatus est. nec inmerito. quisquis enim non conmunicat necessitatibus egenorum et pecuniae suae, quam infideli tenacitate conseruat, Christi praecepta postponit, idololatriae crimen incurrit, amorem scilicet materiae mundialis diuinae praeferens caritati.

Si ergo multos ita pro Christo suas uidemus abiecisse substantias, ut non solum possessionem pecuniarum, uerum etiam desiderium de cordibus eorum in perpetuum probemus abscisum, consequens est ut eodem modo etiam fornicationis ardorem extingui posse credamus. neque enim rem inpossibilem apostolus cum possibili coniunxisset, sed utraque solens esse possibilia pari modo mortificanda decreuit.

et in tantum beatus apostolus fornicationem siue inmunditiam de nostris membris extirpari posse confidit, ut non solum mortificari [*]( 5 Act. 4, 32 et 34—35 14 cf. Col. 3, 5 26 1. c. ) [*]( 1 illitu corporis 0 2 ab om. 0 6 quicquam 0 7 posaidebaat T aliquit 0 8 dicebant T* erat 0 quodquot 2 9 posseuorum Σ 10 pretia... uendebant om. 0 11 diuidebantor 0 14 seruitutem simnlacr. 0 16 praecepto 0 17 idolatriae IIVO 18 praefere JP praeferent Π2 19 non distinguunt TO 20 possessionum 0 22 abscissum 0 24 ntramque Π2 0 25 posaibili Π1 possibilē Π2O 27 eutirp. ΠΥ mortificare T... ) [*]( XIII. Cass.2. ) [*]( 22 )

338
ea, sed ne nominari quidem in nobis debere pronuntiet fornicatio, inquiens, et omnis inmunditia autauaritia nec nominetur in uobis, aut turpitudo aut stultILoquium aut scurrilitas, quae ad rem non pertinent. quae etiam pari modo perniciosa esse et aequali nos a regno dei exclusione depellere edocet dicens:

illud autem scitote, quod omnis fornicator aut inmundus aut auarus, quod est idolorum seruitus, non habet hereditatem in regno Christi et dei, et iterum: nolite errare: neque fornicarii neque idolis seruientes neque adulteri neque molles neque masculorum concubitores neque fures nequeauari neque ebriosi neque maledici neque rapaces regnum dei possidebunt. dubium proinde esse non debet fornicationis et inmunditiae de membris nostris aboleri posse contagium, quandoquidem non aliter ea quam auaritiam, stultiloquium, scurrilitatem, ebrietatem ac furta, quorum facilis amputatio est, mandauerit abscidenda.

Certos tamen esse nos conuenit, quod, licet omnem continentiae districtionem, famem scilicet ac sitem, uigilias quoque et operis iugitatem atque incessabile subeamus studium lectionis, perpetuam tamen castimoniae puritatem horum laborum merito contingere nequeamus, nisi in his iugiter desudantes experientiae magisterio doceamur incorruptionem