De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. cetera cernens sidera mergi
  2. cupit Oceano tinguere flammas;
  3. semper vicibus temporis aequis
  4. Vesper seras nuntiat umbras
    5. [*]( 1 Hom. Afl76 2sq. Eccle.1,8: cunctae res difficiles, non potest eaa homo explicare aermone 6 Phil. 2,7: in similitudinem hominum factas. lac. 3, 9: homines .. ad aim. dei facti, p. Eng. 27 22sqq. cf. Mart. Cap.427,7 (299,25): Phoebeoscurms rapidosque meatus. Verg. Georg. 11 481 §q.: quid tantum Oceano properent se tincQere soles hiberni )[*](FTZFDS\')[*](1 ΑΡΓΑΑθΟΝ T2 APRΑΑθΟΝ L KEF OEQNP 4quoP 14 celsura P 23 occidua PK 26 vitibus P 27 vespa P nantiatiat P )
    103
  5. revehitque diem Lucifer almum.
  6. Sic aeternos reficit cursus
  7. alternus amor, sic astrigeris
  8. bellum discors exsulat oris.
  9. Haec concordia temperat aequis
  10. elementa modis, ut pugnantia
  11. vicibus cedant humida siccis
  12. iungantque fidem frigora flammis,
  13. pendulus ignis surgat in altum
  14. terraeque graves pondere sidant.
  15. His de causis vere tepenti
  16. spirat florifer annus odores,
  17. aestas cererem fervida. siccat,
  18. remeat pomis gravis autumnus,
  19. hiemem defluus inrigat imber.