De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. Iacetis ergo prorsus ignorabiles
  2. nec fama notos efficit.
  3. Quodsi putatis longius vitam trahi
  4. mortalis aura nominis,
  5. cum sera vobis rapiet hoc etiam dies,
  6. iam vos secunda mors manet.

Sed ne me inexorabile contra fortunam gerere bellum putes, est aliquando. cum de hominibus fallax illa nihil bene mereatur, tum scilicet, cum se aperit. cum frontem detegit moresque profitetur.

Nondum forte, quid loquar, intellegis; mirum est, Quod dicere gestio, eoque sententiam verbis explicare vix queo.

Etenim plus hominibus reor adversam -quam prosperam prodesse fortunam, illa enim [*](5 sq. Cf. Yerg. Aen.lV 174 (Fama\\ 193 f lingnae) 24 fallax illa nihil poetae cuiusdam esse suspicatur Klusa.: Sen. Agam. 5ssqq. failax Fortttna) ) [*](16 verba inde a num usque ad terminos (p. 44, 27 exciderunt in D )[*](PFCLVKE) [*]( 24 (illa eras.) fallax FL V Laud 25 nihil eras.Laud non nihil V \\ 1 ϰατεσχηματισμένη ἐϰεἰνη Plan.) 26 quod P )

44
semper specie felicitatis, cum videtur blanda, mentitur,

haec semper vera est, cum se instabilem mutatione demonstrat. Illa fallit, haec instruit, illa mendacium specie bonorum mentes fruentium ligat, haec cognitione fragilis felicitatis absolvit; itaque illam videas ventosam fluentem