De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. Non Bacchica munera norant
  2. liquido confundere melle
    3. [*]( 11Arist, fr. 57 (r. supra ad 33,19): τοίς yàt διαxεvοιςrà πεϱι τηv Ψυχήv xαxως onn πλουτοςoirt ίσχύςOVlt xdiio; τωςJ-rrSZv ffTtr- ἀλλ δσᾣπεϱ ἂv αὕται μάλλοv a1 διαϑσειςxας J τοσούτῳ xαί πλείω xαίμείζω xbr xεxτημέvov βλαπτοvo ^ 16 Iuven. X 20sqq.: nocte iter ingressus g a um contumque timebis .. cantabit vacuus coram iatrone viator (de versione Planudea c. Kugéas, Phllol. LXXIII, 1914, 318) )[*](7 qui ornari m ras. P 10 tecum PIlVl 15 gemmarum quae )[*](PTLVDKE)[*]( T1L1 17 huius om. JP 24 fkciliqae PTV2 K )[*]( 3* )
    36
  3. nec lucida vellera Serum
  4. Tyrio miscere veneno.
  5. Somnos dabat herba salubres,
  6. potum quoque lubricus amnis,
  7. umbras altissima pinus.
  8. Nondum maris alta secabat
  9. nec mercibus undique lectis
  10. nova litora viderat hospes.
  11. Tunc classica saeva tacebant
  12. odiis neque fusus acerbis
  13. cruor horrida tinxerat arva.
  14. Quid enim furor hosticus ulla
  15. vellet prior arma movere,
  16. cum vulnera saeva viderent
  17. nec praemia sanguinis ulla?
  18. Utinam modo nostra redirent
  19. in mores tempora priscos!
  20. Sed saevior ignibus Aetnae