De consolatione philosophiae
Boethius
Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.
- caelo sidera fulgent,
- tantas fundat opes nec retrahat manum
- pleno Copia cornu,
- humanum miseras haud ideo genus
- cesset flere querelas.
- Quamvis vota libens excipiat deus
- multi prodigus auri
- et claris avidos ornet honoribus,
- nil iam parta videntur,
- sed quaesita vorans saeva rapacitas
- alios pandit hiatus.
- Quae iam praecipitem frena cupidinem
- certo fine retentent,
- largis cum potius muneribus fluens
- sitis ardescit habendi?
- Numquam dives qui trepidus gemens
- sese credit egentem. [*]((20))
His igitur, si pro se tecum Fortuna loqueretur. quid profecto contra hisceres, non haberes; aut. si quid est. quo querelam tuam iure tuearis, proferas oportet. dabimus dicendi locum.
— Tum ego: Speciosa quidem ista sunt, [*]( .⅔ Pluto Apoll. 103 c,d (ilenander): tl δ\'έπί τοις; αύτοις vόμοις i έΨ οίσπεϱ ήμεīς ἔσπασας τός ἀέϱα τόv xοιvov ..οίστέοv ἂμειvovxavta xat λοyιστέοv 9 Hor. Carm. saec. 59 ) [*]( -1 rabidis T2LV1E 6 quod P quo V1 steUigeris L 10 handiå- )[*](Pl L ) [*]( eo continuaturus erat T1 11 cesse Tl 15 parte Tl 17 altos deter., Rand 20 largus PT1L1V1; cf. Eng.* 22 erit F! 23 creditegeotem continuaturus erat T\'i aeg. P 21 fortune P )
insitus animum maeror praegravat. — Et illa: Ita est. inquit; haec enim nondum morbi tui remedia, sed adhuc