De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

Quid est enim carens animae motu atque compage. quod animatae rationabilique naturae pulchrum esse iure [*]( 1 v. supra 16,20. 21, 11; de sollemni Protrepticorum ordine. quo neque ob divitias neque ob nobilitatem neque ob pulchritudinem atium studium spernendum esse ostenditur, Hartlieh 320, qui praeter hunc locum et HI 3-7 adfert Plat. Euth. 281 b, Galeni Protr. - T > \'? (deAristotelis fr.59 v. infra II 6 p. 36,21), Hortens. fr. 73/80sq., Plut. Πεϱί παίδωvdywyrts 8, Epict. III 22, 27 7,8 lh)l\'.l;1.; II 2, 1 confert Rand 11, 1 ) [*](PTLYEE) [*](6 vestrae PT1, ut rid. V1 vestri Fs vestra rel. Peip. 7 ac PT1LE aut T* an KV bis PTl his E congestae F5 pecunia PV1E2. c\' Eng.\'; Phil. Woch. 1922,1206 aut qui P hae V * 10 quaemque Tl 11 pretiosa om. Pl 14 replet in ras. P 20 quidem in P 21 pręcipu n T* 23 quidem enim P )

33
videatur?

Quae tametsi conditoris opera suique distinctione postremae aliquid pulchritudinis trahunt, infra. vestram tamen excellentiam collocatae ammirationem vestram nullo modo mereantur.