Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

DILECTISSIXO FRATRI HONORIO GELASIUS. Licet inter uarias temporum difficultates continuis occupationibus implicati uix respirare ualeamus, pro sedis tamen apostolicae moderamine [*]( 11 Cor. 1 12. 13 14 Gal. 3, 28 ) [*](1 post caro lacunam indicaui; Thielius in eis quae sequuntur addi tiult docetur 3 huic Y, corr. ras. a mare. post. ecclesia catliolica Car. 7 uirilem V: uirilit a 8 quae scripsi: quam V, qua Thiel 13 sexum Y. corr. u1: sexus p 22 occurrere EXPL. V ) [*]( 98. Dat. a. 400 (?) die 28 Iul. Edd. Car. 12 343; Collect. Concil.; BTA I 277; Thiel 321: nil nisi primas duas paragraphos Bar. ad a. 493. 24 24 INCIP EPLA V )

437
totius ouilis dominici curam sine cessatione tractantes, quae beato Petro saluatoris ipsius nostri uoce delegata est: et tu conuersus confirma fratres tuos, et item: Petre, amas me? pasce oues meas!, dissimulare nec possumus nec debemus, quae nostram sollicitudinem forma perstringat, cum beato Paulo apostolo sentientes atque dicentes: quis infirmatur, et ego non infirmor? quis scandalizatur, et ego non uror?

ita quippe nos repente tristis horrenda et uix credibilis confecit opinio, ut mentem nostram confunderet sauciaret affigeret. nuntiatum nobis est enim in regionibus Dalmatiarum quosdam recidiua Pelagianae pestis zizania seminasse tantumque illic eorum praeualere blasphemiam, ut simplices quosque mortiferi furoris insinuatione decipiant.

est quidem error ipse nefarius tanto perniciosior ad subripiendum, quanto ad fallendum uerisimilitudinis colore uersutior: prae. stante <tamen> domino adest fidei catholicae pura ueritas concordibus uniuersorum patrum deprompta sententiis, quae et subtile uirus funestae prauitatis exponat et humano generi saluando conferat de scripturarum confectione medicinam. nullatenus igitur discretione rerum nondum abundantia corda conturbet, donec et occultum uulnus appareat et saluatio singularis eluceat: quoniam quantalibet arte fallaciae spiritus perditionis armetur, sancto gladio spiritus principalis et detegitur et necatur.

quapropter per dilectionem <tuam> cunctos ibidem domini sacerdotes fraterno commonemus affectu, ut, qui cum erudiente uos domino contra nouicios pugnetis errores, olim peruersitatem toto orbe damnatam nec ipso [*]( 2 Luc. 22, 32 3 Iuh. 21, 17 6 Cor. II 11, 29 ) [*]( 1 obilis V 2 delegatum V, corr. Bar. 12 tantamque Bar. praeualeret blaspheir.ia V, corr. 02 16 tamen addidi: -\'se<l - praestante p2 17 sententiis Bull. Taur.: sententi V (man. 1); eoncordi.. sententia p2 18 funestae o2: funestaet V 19 confectionem V, corr. I) 20 discretione V, corr. Thiel hahundantia V 24 tuam add. p2 27 ipso recipere debeatis auditu scripai: ipso recipere debetis aut V, ipsos (sic a) recipere debeatis auctores Thiel )

438
\'recipere debeatis auditu. quod < si > temere putatur esse faciendum, quae non haeresis a maioribus nostris conuenienter extincta rursus prouocare nos audeat et palam nouis resumptis uiribus aperteque confligat?

numquidnam licet nobis a uenerandis patribus damnata dissoluere et ab illis excisa nefaria dogmata retractare? quid est ergo, quod magnopere praecauemus, ne cuiuslibet haeresis semel deiecta pernicies ad examen denuo uenire contendat, si, quae antiquitus a nostris maioribus cognita discussa refutata sunt, restauranda nitamur? nonne ipsi nos, quod absit et quod numquam catholica patietur ecclesia, aduersariis ueritatis uniuersis contra nos resurgendi proponimus exemplum?

ubi est, quod scriptum est: terminos patrum tuorum non transgredieris, et; interroga patres tuos et adnuntiabunt tibi, et seniores tuos et dicent tibi? quid ergo tendimus ultra definita maiorum aut cur nobis non sufficit, si quid ignorantes discere cupiamus. qualiter ab orthodoxis patribus et senioribus singula quaeque uel uitanda praecepta sunt uel aptanda catholicae ueritati?\' cur non his probantur esse decreta? numquid aut sapientiores illis sumus aut poterimus firma stabilitate constare, si ea, quae ab illis constituta sunt, subruamus?

an fortasse nescitis hanc haeresim, de qua loquimur, et ab apostolica dudum sede per beatae memoriae Innocentium ac deinde Zosimum, Bonifatium, Caelestinum, Sixtum, Leonem continuis et incessabilibus sententiis fuisse prostratam nec tantum ecclesiae catholicae legibus sed principum quoque Romanorum eo tenore damnatam, ut nec usquam terrarum uiuendi locum sectatores eius habere sinerentur? quae omnia tam gestis [*]( 13 Prou. 22, 28 14 Deut. 32, 7 ) [*]( 1 si add. Thiel 3 nobis Y, corr. o2 8 contendat ex contendunt V 9 restaurare aJnitamur 02 11 aduersariis ex aduersarius r 16 malorum V, corr. Car. 16 et 19 quur V 16 sufficiunt Thiel; ego sustuli «uhjatam post sufficit interpnnctionem distinxique post ueritati 20 poteremus Y, corr. 0 23 sede 0: sed r 24 bonifacium V Xystuin Thiel 26 ligibus r, corr. a 27 usque iterarum V, corr. o2 )

439
ecclesiae per singulas quasque regiones de eorum prauitate confectis quam censurae publicae sanctionibus edocentur.

ecce, quorum libet aures catholicas audire doctrinam, quaestiones accipere, tractare tendiculas et blasphemias patienter admittere, o si studerent aduersus eos maiorum nostrorum libros responsaque cognoscere! illic modis omnibus cerneretur nihil esse prorsus, quod <non> et ab istis fuerit uentilatum et ab illis magnifi< ca> ueritate contritum, sicque. de cunctis eorum nequitiis refutandis fideles quique redderentur instructi, ut nihil amplius quaereretur.

sed si forsitan ineruditos animos quaedam de eorum sensibus proposita commouerunt, ita uenerabilium patrum doctrinis et omnis eorum publicatur insania et, quibus remediis curetur, ostenditur, ut ex his deo praestante praeuisis cuncta, quae de eorum serie texuerunt, et periculosa sectantibus et stulta deprehendentibus esse uideantur, ita ut si quis existimet reluctandum, non tam ueterum sententiis contradictor existat sed humanae saluti catholicaeque doctrinae palam se aperteque profiteatur inimicum. quo magis adtentius peruigil ....\'1,.

I cura pastorum a sacris gregibus luporum debet arcere saeuitiam, cum quidquid ouibus sanctis acciderit detrimenti, praesulum, quod absit, damnet incuriam, sicut a regeneratis agminibus nocentium depulsio bestiarum custodum praemiis perpetuum procurabit augmentum. certe si, ut magis optamus, falsis haec rumoribus sint relata, quantocius desideramus agnoscere, ut qui de membrorum Christi uexatione trepidamus, multo magis de eorum stabilitate laetemur. Data V. Kal. Aug. Fausto u. c. cons. [*]( 3 quormnlibet a 4 blapsphemias V 7 non add. Labb. 8 magnifica Car.: niagnifi Y, niagnifici a 13 prante (pro praute) V 17 salutiy V 18 adtentius Y: adtentius que Hartel; Tltielius adnotat \'hillc excidisse uidetur comparationis mcmbrum, quo eorum, qui pecora custodiunt, in arcendis lupis uiyilantia exponebCttulx. quae quis credet? 20 cum quidquid Thiel: numquid quid V, ne si quid o2 23 procurauit V, corr. Thiel ante si del. ut V aptiinus Y, corr. p 25 qui de V: quid a, unde qui editiones 27 fausto Y: Albino Car.; cf. quae exposuit Thiel p. 2G )

440