Epistulae imperatorum pontificum aliorum

GLORIOSISSUIO ET CLEMENTISSIMO FILIO IUSTINIANO AUGUSTO UIGILIUS EPISCOPUS. Litteris clementiae uestrae glorioso uiro filio nostro Domnico ex consule atque patricio deferente adsueta ueneratione susceptis iucunditate multiplici uniuersali ecclesiae gaudendum esse perspeximus, quod Christianam fidem, qua diuina trinitas honoratur et colitur, in nullo dissimilem, in nullo permittitis esse discordem et f ante clementissimo imperio uestro dei, cui seruiendo regnatis et regnando seruitis, gratiam indefessis cumulatis operibus, ut in his, quae uobis pro integritate < et> deuotione fidei uestrae dominus singulari pietati concessit, agnoscantur iuste ac conuenienter impleri, quae praedicatio docet apostoli, quia sancti per fidem uicerunt regna. qualia enim regna plus armis fidei quam corporea fortitudine uiceritis, docet inmensitas gentium subiectarum, quae quanto maior adsurgit numero, tanto mystici solius perfecta operatione miraculi superatur.

unde nos in domino nimium conuenit gloriari, quod non imperialem solum sed etiam sacerdotalem uobis animum concedere sua miseratione dignatus est, ut, quod omnes pontifices antiqua in offerendo sacrificio traditione deposcimus, exorantes, ut catholicam fidem adunare, regere dominus et custodire toto orbe dignetur, summis hoc pietas uestra uiribus <uideatur> effecisse, cum per omnes regni uestri partes et uniuersos fines terrae eam fidem, quam per uenerabiles [*]( 14 Hebr. 11, 33 ) [*](92. Dat. simul cum ep. 93 die 17 Sept. a. 540 per Domnicum. . Edd. Car. P 599; Bar. ad a. 540, 14; Collect. Concil.; BT 1 146 4 Domnico scripsi colI. § 16 et ep. 93 §§ 1 et 7: dominico V , 6 gaudendu T7, corr. a 8 pennittis V, corr. 02 ante V: hanc o2, \'dur>ante Hartel; fort. ante <quoque exhibitani a> clementissimo etc. 11 que a uobis V, a expunxit 02 et add, Car. 17 uerba inde a miraculi usque ad (20) miseratione bis scripsit V nihilo mutato nisi quod priore loco nos domino (om. in), posteriore miseratio exhibet 20 ut V: et Car, Bar. 24 effecit Bar.; ego uideatur inserui )

cui non ergo sacerdotum iucundam exultationem et gaudia infinita conciliet, quod insertum per dei nostri gratiam cordi uestro lumen euangelicae ueritatis perniciosorum atque haereticorum dogmatum nocte discussa uniuersali resplendet ecclesiae? absit ergo a nobis, ut, quod omnibus fratribus et coepiscopis nostris generare gaudium profitemur, nostrum non aut cum omnibus misceatur aut, quod magis dignum est. supra cunctos emineat.

ex qua re deuota, uenerabilis imperator, gratulatione suscepimus, quod ardore fidei et suauis iracundiae commotione succensi nobis. etiam pios direxistis adfatus, in quibus beatae recordationis Caelestinum atque Leonem apostolicae sedis praesules, qui singulas haereses pro diuina sibi dispensatione commissa cum synodali aggregatione damnantes, quid cuncti generaliter sequi debeant Christiani, mansura in aeuum lege sanxerunt, laudabili commemorastis affectu. quorum probabilia constituta sanctae recordationis Hormisda atque Iohannes senior nec non et Agapitus decessores nostri per omnia conseruantes uniuersos Nestorianae atque Eutychianae sequaces haeresis iustae mucrone sententiae perculerunt.

quod nos summis uiribus sequi summoque adnisu defendere pietatis uestrae clementia indubitanter agnoscat; sed et beati Leonis epistolas ad sanctae recordationis Flauianum [*]( 2 nicena V, corr. o 4 serbari F 5 quis ea y fratrQ V, corr. o2 6 non a4: in F 13 nostri F, corr. a 14 ut (jpro aut) quod T\', corr. 02 20 agregatione F; congregatione Car. 22 ebum F commemorastis scripsi: commorantes F. lp. commemorantes uel commemoratis\' o2 24 iohanllis r 27 sununiss F sequi o: si qui F I 29 beate F )

haec ergo, quae de fide a patribus sanctarum quattuor synodorum et a designatis beatae recordationis papae Leonis epistolis atque a supra scriptorum prodecessorum nostrorum constitutis sunt uenerabilibus definita, per omnia nos sequentes et eorum doctrinae contrarios probabili apostolicae sedis auctoritate damnantes anathematizamus eos, quicumque de fidei eius expositione uel rectitudine aut disputare peruerse aut < in >fideliter dubitare temptauerit, et contra eadem sentientes, quae de fide in Nicaena Constantinopolitana atque Ephesena prima sed et Calchedonensi sanctissimis synodis nec non et beatae recordationis prodecessoris nostri Leonis epistolis.

quarum fecimus mentionem, uel uniuersis, quae ipsius sanxit auctoritas, continentur, catholicae fidei unitate secernimus amplectentesque et in omnibus comprobantes fidei uestrae libellum, quem nostri obsequii famulatu tunc decessori nostro beatae recordationis Agapito pietas uestra orthodoxa deuotione contradidit, in quo ea, quae mente geritis, ad eruditionem futurae aetatis scripturae quoque testimonio declarastis, nihilque a saepe dictorum prodecessorum nostrorum fide deuiantes [*]( 2 loeneiu V. corr. a «lestinatus V, corr. (J 3 perfidia V, corr. Car. 4 confidit V, corr. 0 omnino 0: onini V 8 antistes V, corr. a 9 praephatorum V 10 serbauerint V 13 uenerabiliter Car. 16 reetitudinC V, corr. o 17 fideliter Y. corr. Car. tentauerint Bar. 18 sentiente V, corr. o fidei V, corr. 0 nycena V 19 calchedonense V, corr. 0 20 ojilis V 21 nitionem V 24 obsequi V, corr. Car. 28 deuiantibus V, correxi )

in qua uolutantur, amputata caligine supra scriptae fidei ueritatem paenitentiae competentis uoluerint correctione sectari et damnatis omnibus, quae contra ea, quae praefati sumus, prauissima quidam impietate dixerunt, susscriptionibus suis et propriis uocibus cunctos haereticorum respuentes errores canonica fuerint destrictione conuersi, ut tunc communionis sacrae mysterium mereantur, dum omnia, quae praefati sumus, canonica et apostolica. destrictione compleuerint, quia nos nulli corrigenti se paenitentiae locum conuenit amputare.

in his uero, in quibus Menam fratrem et coepiscopum nostrum memorem libelli sui, quem decessori nostro beatae memoriae Agapito ordinationis suae tempore uestrae clementiae consensu porrexerat, sequentem re uera sedis apostolicae disciplinam haereticis inferius comprehensis. id est Seuero Antiocheno, Petro Apameno. Anthimo, qui etiam ecclesiam Constantinopolitanam praua ambitione peruaserat, Zorae, sed et Theodosio Alexandrino et Constantino Laudicensi atque Antonino Uersetano Eutychianae haeresis sed et Dioscori, qui in Calchedonensi synodo inter alios legitur fuisse damnatus, defensoribus atque sequacibus anathema dixisse pietas uestra mandauit,

in nullo quidem a nobis moleste suscipitur a praedicto fratre nostro uel a quolibet alio in haereticos dicta damnatio sed et libenter amplectimur et sedis apostolicae auctoritate firmamus, complices damnatorum simili anathematis ultione plectentes,. ea uidelicet ratione, ut, sicut supra meminimus, secundum praesulum sedis apostolicae constituta his, qui resipuerint et [*]( 1 serbamus V 2 uolutatar V, eorr. Bar. suprascripta e fitlo V, correxi: suprasciiptain de fide Bar. 6 ereticorum V 7 coinmunioui 1\', corr. o 10 corrigen ti V 15 sebero V Antiocheno o-: eut\\Tcheno V 16 appameno V antymo V 17 abitatione V, corr. Car. Zorae] Zo»6pas scribitur in Actis concilii contra Anthimum habiti (Mansi VIII 877 sqq,) 18 uersetano V; bessentanum idem codex Antoninum flocat p. 355, 14, sed cum de hoc homine eiusque patria licet multa perscratatus nihil inuenerim, utrumque nomen reliqui intactum 19 eutvciane V 21 mandandauit V, corr. a 22 quidam in quidaem corr. V )

sed quia nouimus potius plus illos, qui haereticam perfidiam destruunt, sibi magis praestare errantium uitando consortium quam sententiae supra scriptorum patrum multipliciter solidatae aliquid firmitatis adiungere, quam constat suis indubitate uiribus deo auctore subsistere, ideo hactenus tamquam non nouiter latam damnationem minime arbitrati sumus nouo aliquo indigere responso. qui enim haeresum, quas supra meminimus, uel omnium aliarum, quae apostolica sunt definitione et constitutione damnatae, fuerint sectatores inuenti, non tantum ex noua lege sed ex ipsa auctorum suorum iam pridem damnatione perculsi sunt.

et licet pietatem uestram aliter de taciturnitate nostra suspicari uel intellegere uoluerit malignus interpres, nos tamen, quos beatus Petrus apostolus omni poscenti rationem reddere pia traditione constituit, libente animo christianitati uestrae satisfaciendum esse perspeximus suppliciter sperantes, ut nullius subripientis insidiis priuilegia sedis beati Petri apostoli Christianissimis temporibus uestris in aliquo permittatis imminui, quae si turbentur, quod non credimus, aut minuantur in aliquo, uiolatae fidei instar ostendunt. scit enim sapientiae uestrae pietas singularis illam se auctoritatem ipsius beati apostoli retributione modis omnibus merituram. quam uel in illius priuilegiis uel in nostra humilis uestri < serui> seruaueritis deo uobis aspirante persona.

tamen ut cuncta pietatem uestram informent et nihil pro callidi insidiatoris astutia ulterius relinquatur ambiguum, beatae recordationis prodecessoris nostri papae Leonis quae diuersis ad Orientem [*]( 16 Petr. 1 3, 15 ) [*]( 4 heretica V, corr. 0 10 quas V: quam a, unde quarum 02 17 libenti 0 22 ostendant o2, ofiendant Bar. in marg. scit Car.: sid V 23 auctoritatem .. retributione scripsi: auctoritatis .. retributionem V 24 modis in contextu omissum in marg. add. V meritorum Y. correxi: meritunim Car. 25 humili uestra Car.; ego inserui serui 26 serbaueritis V )

rationem nos igitur, prout christianitatis uestrae meritum postulabat, in quantum ualuimus, reddidisse sufficiat, quamuis nos nihil contra synodalia uel decessorum nostrorum praesulum sedis apostolicae constituta aut commisisse aliquid aut temptasse quisquam licet astutus et suptilis inueniet. ea uero. quae fidei catholicae uel animae uestrae expediunt, de qua, sicut nouit pietas uestra, et pro sacerdotali officio et pro multiplicibus praestitis clementiae uestrae causam plus aliis habeo cogitandi, suggere<re> non omitto:

in primis supplicantes et ipsius beati Petri apostoli, quem diligitis, intercedente suffragio postulantes, ut semper huc ad sedem apostolicam pro disponendis rei publicae uestrae utilitatibus orthodoxas et deo placitas et rugam aut maculam fidei non habentes dignemini destinare personas. per quas et ea, quae publico uestro conueniunt, salubriter ordinentur et pro animae uestrae mercede catholicae disciplinae in nullo conturbetur integritas, ut uniuersi re uera illud gratiae caelestis munus iam, sicut et credimus, pietatem uestram habere cognoscant, quod Salomon adhuc a domino postulabat dicens: dabis seruo tuo cor audire et iudicare populum tuum in iustitia et intellegere inter malum et bonum.

et quia per filium nostrum Domnicum praesentium portitorem quaedam uerbo suggerenda mandauimus, [*]( 28 Regn. III 3, 9 ) [*]( 3 causam a 6 legendi scripsi: legem V 7 nobis V, corr. Car. 9 nos V: his Bar. 17 causa Y, corr. 02 suggere V, corr. a 20 disponendis r o ex en (?) corr. ) [*]( xxxv. ) [*](23 )