Epistulae imperatorum pontificum aliorum

sed nec ex eo, quod dixit \'putatus est\', quisquam eum hoc uerbo usum uelut dubio criminetur, cum beatus Paulus apostolus ad Corinthios adfirmatiue dicat: puto enim, et ego spiritum dei habeo; neque enim dubitabat, quia dei haberet spiritum, qui alibi dixit: an experimentum quaeritis eius, qui in me loquitur Christus? quomodo autem fieri [*]( 21 Concil. Nic. can. XIX 27 cf. Ibae epist. 1. c. 242 D 1 29 Cor. I 7. 40 31 Cor. II 13, 3 ) [*]( 5 heresim V 11 samosatcnim V 12 proprie V 15 sq. condidisse terrorem V 17 distantiam V 21 synodi sententia temptaui: synodis V )

nam et illud sancti patres nostri in Calchedonensi synodo residentes nihilominus adtenderunt, quod Apollinaris cum dogmate suo, qui unam naturam diuinitatis et humanitatis domini dei nostri Iesu Christi asserit, in eadem Ibae epistola est sicut impius et execrabilis condemnatus; illa uero magnopere comprobantes, quae in eadem epistola Ibas dixit: duae naturae, una uirtus, una persona, quod est unus filius dominus noster Iesus Christus.

in eo autem, quod unam uirtutem dixit, apostoli Pauli doctrinam secutus agnoscitur, qui singulariter dicit Christum dei uirtutem et dei sapientiam et in alio loco, quia etsi crucifixus est ex infirmitate carnis, sed uiuit ex uirtute dei. quod Ibas, cum epistolam suam dictaret, considerasse credendus est, ut adsumentis uerbi uirtutem confessus, adsumptam carnem utpote propriam eiusdem uerbi in ipso cognoscens, unam uirtutem dicendo summam et inseparabilem unitatem unius personae et unius filii nomine, hoc est domini nostri Iesu Christi. quod subsecutus adiunxit. se intellexisse monstraret, in huius orthodoxae fidei confessione perdurans, dum patres in sancta synodo Calchedonensi id, quod et ipsi fecerant Nestorium scilicet et Eutychen cum suis dogmatibus condemnantes, Ibam sociandum collegio suo facere similiter hortarentur.

quod Ibas deuote perficiens seque semper hoc fecisse contestans libera uoce coram uniuersis patribus dixit: anathema Nestorio et Eutychi, adiciens: et dicenti unam naturam, propter quam refutationem unius uidelicet naturae in confessionem duarum in uno eodemque filio naturarum se orthodoxum pronuntiatum esse cognouerat. [*]( 8 Ibae epist. 1. c. 243 B 8 11 Cor. I 1, 24 12 Cor. II 13, 4 26 supra pag. 302, 6 ) [*]( 1 spiritum addidi (dei <spiritus 0) 6 illam V 7 qua V 11 quid V 12 loquo V 13 et infirmitate V 15 sq. adsumpta carnem ut potest r 18 fili V 20 in] nam V horumthodoxę V 22 eutichen V 24 perficiens sequestem per hoc V 26 eutiche V )

illud etiam a nobis est explanandum, ne quis existimet Ibae epistolam in eo Nestorium ab haeresi, cuius auctor est. excusare, quod dixit: Nestorius uero, quia odio erat suae ciuitatis et uirorum, qui in ea sunt, maximorum, illic reuerti non potuit.

his enim uerbis hoc potius significatum intellegitur, quia Nestorium utpote haereticum Ibas odiosum suae dixerit ciuitati et maximis tunc in eadem uiris; et propterea sic patres nostros apud Calcedonam intellexisse credendum est, quia superius in eadem epistola Ibas dixerat eundem Nestorium libros noxios conscripsisse, qui scandalum audientibus erant, et beatam uirginem Mariam dei genitricem esse negauerit. sic enim de id, quod patres nostri receperunt, recte nos intellegere conuenit et non aliud suspicari, quod scriptor epistolae dixisse non legitur.

poteramus quidem cura dei gratia de singulis memoratae epistolae locis ac sensibus per singula reddere rationem, sed quia residua eidem intellegentiae, qua pauca exposuimus, possunt competenter aptari in quibus etiam si aliquid obscuritatis occurreret, auctoritati patrum et profundiori eorum intellegentiae cederemus), propterea non est in his diutius immorandum.

Propter haec ergo, quae supra diximus, et propter illam praedicationem fidei, per quam uenerandae recordationis Cyrillus Alexandrinus episcopus et reuerentissimus Iohannes Antiochenus antistes atque omnes Orientales episcopi per Paulum Emesenae ciuitatis episcopum ad concordiam redierunt. quam Ibas quoque in ipsa epistola laudans libenter amplectitur, ortliodox.i est Ibae episcopi a patribus pronuntiata dictatio.

a uero, quae in ipsa Ibae sacerdotis epistola in iniuriis beatae recordationis Cyrilli per errorem intellegentiae dicta sunt, patres in sancta Calchedonensi synodo epistolam pronuntiantes orthodoxam, nullatenus receperunt: quippe quas etiam ipse [*]( 3 Ibae ep. 1. c. col. 246 A 4 sqq. 9 ibid. col. 242 C 11 sqq. 26 cf. ibid. col. 247 3 quia in suae erat odio ciuitatis Baluzio teste ueteres concilii Ohalced. codices (0103, 7 im V 30 calchedonense V epistola V, corr. o 31 quae oJ Bar. ) [*]( xxxv). [*]( 20 )

quae se ita habet: Eunomius episcopus Nicomediae dixit (I am quidem ex his, quae relecta sunt, innoxius approbatus est uenerabilis Ibas. in quibus enim dicendo male culpare uisus est beatissimum Cyrillum, in postremis recte confessus illa, quae culpauerat, refutauit. unde et ego anathematizantem eum Nestorium et Eutychen et impia eorum dogmata et consentientem his, quae a sanctissimo archiepiscopo Leone scripta sunt et hac uniuersali synodo, dignum esse episcopatu decerno\'.

nam et uenerabilis memoriae Iuuenalis interlocutio hoc idem significat: quod Ibas episcopus de id, quod sancto Cyrillo capitula eius aliter intellegendo detraxerat, postea professus, quia his ab eo explanatis et a se intellectis in communionem eius deuote concurrerit et de his, quae prius aliter intellexerat. sit conuersus, propterea recipere eum episcopatum decreuit utpote, quantum ad professionem fidei, orthodoxum existentem, ita dicens:

qui conuertuntur, scriptura diuina suscipi iubet. quapropter et ab haereticis reuertentes suscipimus. unde peruideo reuerentissimum Ibam mereri clementiam, quia et senex est, ut habeat episcopatus gradum, orthodoxum existentem. quibus uerbis hoc intellegitur: \'quod si ab haereticis uenientes suscipimus. quomodo Ibam, qui est orthodoxus et intellectu capitulorum beati Cyrilli haesitans ei obloqui uisus est, nunc ab eo, in quo fallebatur, intellectu [*]( 5 cf. supra p. 300, 20 sqq. 21 cf. supra p. 298, 27 sqq. ) [*]( 6 relecta ex relicta corr. V 11 eutichen V 13 uniuersalis V. correxi (cf. p. 300, 26) 18 communione V, corr. Bar. 19 sit oJ: si ad V 23 reuerentes V, corr. a 26 quod si oJ: qua (relicta ob laesam membranam lacuna fere 5 litteraruna) si V 28 orothodoxus V 29 ab eo o!: habeo V intellectus V, corr. u1 )

ut autem appareat, quia interlocutio Iuuenalis Eunomii interlocutioni concordat, uerba ipsa ex interlocutione Eunomii nos edocent, quae inter alia ita se habent: in quibus enim dicendo male culpare uisus est beatissimum Cyrillum, in postremis recte confessus illa, quae culpauerat, refutauit. ex quibus uerbis euidentissime declaratur in Iba episcopo nihil de confessione fidei reprehensum, quam constat esse laudatam, sed eundem Ibam. quod fallente intellegentia de beato Cyrillo male senserat, refutasse.

nam idem uenerabilis Ibas episcopus gestis praecedentibus, sicut Photii et Eustathii sententia continet, apertissime perhibetur habere se et recipere omnia, quae in Ephesena prima synodo gesta sunt, et aequa iudicare, quae in Nicaea sunt constituta, et nullam differentiam arbitrari eius ad alia, et nimis eius sanctitatem se laudasse pronuntiant, quod prone Ibas sapuerit curare eos, qui uel suspicione uel alio quoquo modo eius laederent opinionem doctrinae.

nam et post explanationem duodecim capitulorum beati Cyrilli factam et intellectum eius sibi, quem sanctus Cyrillus in ipsis capitulis habuit, declaratum et orthodoxum eum se cum omnibus Orientalibus episcopis habuisse et in communione [*]( 7 cf. supra p. 300, 22 15 cf. Photii et Eustathii sententiam Actorum Synodi Chalcedonensis actioni nonae insertam (Mansi VII 199), unde quae sequuntur fere ad uerbum exscripta sunt 24 cf. actioncui X eiusdem concilii = Mansi VII 239 ) [*]( 2 orth. existeret V, corr. 0 12 quid V, corr. 02 14 ex ipsis\' gestis Bar. eustahii V 18 aliam teste Baluzio C1 (illam uulgo, XSOJ; toinjv concilii textus Graeeus) 19 pronuntiant scripsi (sc. Photius et Eustathius, qui in sententia illa ita loquuntur: et nimis eius sanctitatem laudauimus quod prone etc. GI): pronuntians V, pronuntiantes Hartel 20 suspitionem V, corr. Bar. 22 xnciin V 23 sanctis cyrillis V, corr. o 25 communionem V, corr. Bar. ) [*]( 20* )

sed et illud indubitanter cunctorum fidelium mentibus patet, quod magis in Ephesena secunda <synodo> haeretico intellectu Dioscorus cum Eutyche beato Cyrillo et primo Epheseno concilio contumelias inrogarint, qui crediderunt sanctum Cyrillum unam naturam in domino deo nostro Iesu Christo per duodecim sua praedicasse capitula, et ob hoc aliquos Orientales episcopos, qui unius naturae praedicationem noluerunt suscipere, Dioscorus condemnauit:

inter quos et Ibam episcopum propter hanc specialiter fidei eius professionem, qua duas naturas, unam uirtutem, unam personam, quod est unus filius dominus noster Iesus Christus, apertissime confitetur, ut haereticum condemnauit et Eutychen propter unius naturae praedicationem sicut catholicum reuocauit, damnans quoque propter duarum naturarum uocem sanctae recordationis Flauiani personam, et inuentus est ipse magis Dioscorus Ephesenam primam synodum conari destruere, qui eam sub execrabilis intellectus imagine defendebat, et amplius beatum Cyrillum criminatus est laudans Dioscorus atque Eutyches quam Ibas sub falsi intellectus errore uituperans.

nam cum laus atque uituperatio ad unum tenderent intellectum, Dioscorus et Eutyches, qui laudauerunt, haeretico spiritu laudasse reperti sunt atque ideo sunt a sancta synodo Calchedonensi damnati: at uero Ibas episcopus [*]( 16 Ibac epist. 1. c. 243 B 8 ) [*]( 2 uenerabilem Ibam scripsi: uenerabilem V, eundem Ibam Bar. 4 sensfl Y, corr. 02 5 sq. eorum idem V, correxi: eorumdem Bar. 8 synodo inserui 9 eutichen V 19 eutichen V 28 execabilis Y 25 et 27 eutiches V 28 hereticos V, corr. Bar. repperti Y 29 calchedonense V )

haec ergo eadem synodus in Dioscoro atque Eutyche, qui se falso per beatum Cyrillum uelamine tegere nitebantur, uidens potius beati Cyrilli praedicationibus Dioscorum atque Eutychen apparere contrarios per hoc, quod unam post adunationem naturam blasphemo spiritu praedicabant, simili atque eadem eundem Dioscorum cum Eutyche sententia condemnauit destruens Ephesenam secundam primamque confirmans.

Et quia nobis de Ezechihelis prophetae uerbis obicrtur illud, quod ad sacerdotes Ierusalem malum a bono non discernentes ex persona domini dicebat: sacerdotes eius spernentes legem meam et coinquinauerunt sancta mea, inter sanctum et pollutum non distinguebant et intermedium mundi et inmundi non secernebant, debet uestra pietas pariter uobiscum et uniuersorum corda fidelium ex his uerbis aduertere