Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

Ut certa possimus quaeque cognoscere et factionum auctores fideli nuntio et inspectore non lateant, cancellarium nostrum Uitulum direximus, ut domni inuictissimi principis affatus atque iudicium ad eximietatem tuam uel ad populum celeri festinatione deferret, illudque monemus ut.

quicquid sacris auctoritatibus continetur, nulla temeritate uioletur et, quae praecepta sunt, effectui celeri tradantur instantia. ne augusta clementia, quod nunc agnoscitur distulisse, commota maiestatis suae uigore emendare non differat.

(31.) EXEMPLUM SACRARUM LITTERARUM M AD SVMMACHUM P. U.

Cum ad sanandum primae perturbationis errorem hoc genus consilii clementia nostra reparandae pacis cupida repperisset, ut, donec de confirmatione urbani sacerdotii sententia procederet absoluta, uterque eorum, quorum causa tumultus antea concreuisset, a sacratissimae urbis conuersatione seiunctus [*](30. Dat. die 26 Mart. 419. Ecld. Bar. ad a. 419, 29; Iuret. Auct. S;/»nn. 27; Sciopp. et Par. X 79. 11 coi V SYJIH V 12 certo dubitanter Jleyer 1S A.ug\'usti Bar. 19 commoto Bar, fort. rectitus ) [*](al. Ilat. die 26 Mart. 419. Kdd. J/ar. ad a. 419, 30; Iuret. Auct. Symm. 28; Sciopp. et Par. X SO. 22 SYKACIRSI V 24 cuppida V 27 saeratissima V, corr. Meyer )

77
futuri iudicii expectatione penderet spatio, quo contineretur, alterutri euidenter expresso:

aequo animo dissimulare non possumus praeceptis clementiae nostrae publicum paene bellum quo calcarentur indictum; mouendi eius caput Eulalium, qui iussa transcenderit, extitisse, secundum ordinem praeceptorum paulisper abesse non passum, Symmache parens karissime.

unde sublimitas tua hoc nos statuisse cognoscat, ut et salubris superior ordo praecepti et moderata synodi ordinatio debeat custodiri, quod aliter fieri non posse censemus, nisi Eulalius omnimodis urgueatur, ut omni celeritate ab urbe dis( ce )dens insolenti populo praesens incitamenta non praebeat nec innocentibus causa mortis existat.

cui esse dubium non debebit. si in hac praesumptionis obstinatione durauerit, non solum de statu suo iudicium iam prolatum uerum etiam de salutis discrimine proferendum (culpa enim nullam ueniam iam meretur, quae cum praedicitur non cauetur), nihil ex hoc excusationis habituro, quod se inuitum a plebe asserat retentari.