Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

et haec omnia, quod ad maius gloriae tuae spectat augmentum, non stimulo adhortationis alienae, non ullis precibus excitatus aggrederis: solus tibi in consilio deus. non est. qui se ad participationem tanti operis temptet inserere: tibi debes actionis huius studium. tibi bonae actionis effectum tu me.

uenerabilis imperator, ecclesiae uulnera tam longa maerentem ad spem reddendae salutis animasti; tu me post tam continuas turbidines iam paene desperatione cessantem ad nouam tranquillitatem directis ultro piis litteris excitasti, hoc quoque procul dubio diuina intellegentia conferente, ut inter ipsa tui principatus exordia fidei eius dicares obsequium, cui acceptum debebas imperium.

sed qui te ad incipienda haec non potui primus impellere, nunc maiore fiducia tantis [*](7 cf. Ioh. 14. 27 9 cf. Luc. 15, 7 12 sq. cf. Regn. IV 18, 4 14 cf. Regn. IV 20, 6 ) [*]( 3 contingit V, corr. p 12 rectum coram domino inserui praecedente CottStantio, cf. Regn, III 15, 11, IV 14, 3 et 15, 3; bonum inseruerat Bar. 14 ad addidi, in Coust. similitudine Labb. 16 quod Y: quae a, unde quae.. expectant Car. ispectant corr. Binitls) expectat V 18 aggredieris r, corr. o 22 merentem V 23 disperatione V 27 qui te Bar.: quibus V * ) [*](XXXV pare 2. ) [*]( 47 )

736
beneficiis compellor prouocatus orare, ne patiaris in te tam boni operis esse defectum, ne manus, quas ad deum erigis, a coepti operis perfectione suspendas. negare non possum pro domini nostri haec me affectu et unitatis exposcere, sed fateor et saluti tuae pro tanta mansuetudinis gratia haec studia me debere. scriptum est enim, quia qui perseuerauerit, hic saluus erit.

nec uos aliquorum obstinatio reddat a proposito pigriores. durum est, ut efficacior sit eorum . pertinacia qui diuidunt pacem quam eorum qui asserunt unitatem, amentur uulnera quam prouideantur pro salute remedia et praeoptabi<lius esse> putetur so<luere se cum> mortuis quam inhaerere cum uiuis. an non aequum est, ut religiosi principis subdantur imperio qui non mouentur exemplo? non omnis aeger salubribus adquiescit et medendi studium saepe ipsis, quibus adhibetur, ingratum est: et tamen grata est admota pro salute necessitas nec ipsi post respirationem non sunt beneficiis obnoxii, qui curantur inuiti.

cauenda est subtilium magna circuminspectione calliditas, qui ingerunt difficilia, dum nituntur labefactare composita. et quis hoc possit admittere, ut ad illa per pacem credamur adduci, ad quae non potuimus discordiae necessitate compelli, et putetur aequius, ut contra salutem princeps subiectorum uoluntatem sequatur quam pro sua salute subiecti principis non famulentur imperio?

ipsam tibi mecum, uenerabilis fili, crede ecclesiam [*]( 6 Matth. 10, 22 ) [*]( 1 te V: re Bar. 2 eriges V. corr. Bar. 10 uulgo post unitatem plene interpunxerunt, sed amentur et quae sequuntur ipsa quoque pendent a coniunctione ut quam V: cum Car. 11 poptabi [tacuna 6 fere litter.] putetur so [lacuna 5 fere litt.] mortuis V: lacunas expleui; praeoptabi \'lius\\ putetur sO<Ć1ari cum> mortuia Thielius praecedentibus similiter cod. p2 et Norisio (De uno ex trinitate passo = Opp. III, Ueron, 1729, col. 849), putetur se(peliri cum> mortuis Coust. 14 nom V, corr. a 18 circumspectione 0 20 illam V, corr. 01 22 ęquus V, corr. pJ: aequum Car. 23 non, quod delendum censet Thiel, dictum est ex uulgari nunc usu linguarum Francogallicae et Italicae )

737
dei supplicare, ut eam sine macula et ruga, sicut scis domino placere, custodias nec in ea oculus ille, qui peruigil est, naeuum aliquem. quem auersetur, aspiciat. ama, quod a deo conpunctus elegisti, et intemeratum serua illud, cuius pars esse uoluisti. fuerit ante sollicitudo tantum mea: nunc unam nobis causam tua fecit esse clementia.

nec austeriorem me quisquam dicat esse prioribus nec adhortatio alicuius pro sententiae auctoritate teneatur: diligentiorem me non pertinaciae studium sed scandala secuta fecerunt. forte inter initia <locus potuit> esse lenitati: male, sicut notum est, per accessus praecedentium temporum errorum augmenta creuerunt. non parui habeas, fili sanctissime, quod curasti!

ubi sancta Calcedonensis synodus et inter sanctos uenerandi papae Leonis religiosissima constituta locum alicuius honoris habuerunt, ubi non aduersum tanta fidei fundamenta quasi quoddam bellicum hostium dei insonuit exercitus? <quae> quanto acrioribus impetita sunt iaculis, tanto ualidioribus sunt munienda subsidiis. rogo, clementissime imperator, ne me aut ad deserenda haec, quae dudum bene placita sunt, aut mutanda compellas. uox enim illa auribus meis indesinenter inmurmurat, quia nemo manum ad aratrum mittens et post se respiciens aptus est regno dei, cum in ®lridenti sit, quia paenitentia malorum est operum, non bonorum.

sed quamquam his urguemur angustiis, tamen et propter mansuetudinis tuae considerationem et quia uenerabilium legatorum Iohannis episcopi, Heracliani presbyteri atque Constantini diaconi allegatio nos non inhumana permouit, qui innocentibus aut ignaris causae remedia crediderunt esse poscenda,

ad fratrem et coepiscopum nostrum Epiphanium scripta transmisimus, ut memor fidei, memor religionis, quos [*]( 1. cf. Eph. 5, 27 21 Luc. 9, 62 ) [*]( 2 eanl V, corr. Thiel 7 adortatio V 9 inicia [lacuna 7 fere Merarum] esse V, lacunam suppleuit p2 in marg, 12 sanctisime V 16qriae addidi 17 haec impetita Bar. 26 bresbiteri V 2S crcdiderunt (aut quae .. credidit) Thiel: credidit V ) [*]( 47* )

738
dignos susceptione esse crediderit aut communione, quam respuimus, sicut asseritur innocentes, eos ad societatem sacrae communionis admittat, libelli tamen, qui a nobis interpositus est, tenore seruato. melius est enim et magis deo placitum, si salua fide ecclesiastico corpori iungantur abscisi quam ad abscisos transeant, qui in beati Petri inmaculata communione manserunt. Data VII. Kal. Apr. Ualerio cons.

(239.)

HORMISDA EPIPHANIO EPISCOPO CONSTANTINOPOLITANO. Benedicimus dominum fraternae caritatis affectu, quia non solum synodica relatione ad sacerdotium te digne peruenisse cognouimus sed factis atque moribus comprobamus et ita se meriti tui gradus patefecit effectibus! ut ante fratrum et coepiscoporum nostrorum testimonium cuncta crederemus.

quod enim illi te promittunt posse moribus agere, nos uidemus implesse et, tamquam fidei tuae seruata pacis fuerit gratia, sic unitatis hactenus dilata sunt uota. diuina eorum praedestinatione caritati tuae uocabulum quo nuncuparis accessit. sub quo spiritu apparente concordiae factum est, ut dicamus: ecce quam bonum et quam iucundum habitare fratres in unum!

quapropter in Christo domino nostro reddentes officia salutationis hortamur, ut boni operis initium laudabile continuet institutum secundum sanctum euangelium, quo monemur: qui perseuerauerit in fine, hic saluus erit. adhortamini igitur reliquos, inuitate monitis, colligite blandimentis, quia talenti crediti multiplicata compendia [*]( 21 Psalm. 132, 1 25 Matth. 10, 22 ) [*]( 1 aut comiriunionis Thiel, et : alienus a> communione Bar. 3 ad- A mittit V 6 ad om. a, unde <in/ abscissos Car. 239. Dat. ut ep. 236. Edd. Car. J1 551; Collect. Concil.; BTA I 447; Thiel 965; commemorat Bar. ad a. 521, 6. 16 posse moribus Thiel: possessoribus V, posse omnia Car. 18 eorum Y: nimirum p1 20 concordia Car. )

739
sacrificia sunt diuina.

praeterea gratissime tulimus, quod Iohanne fratre et coepiscopo nostro nec non Heracliano presbytero atque Constantino filiis nostris internuntiis promotionem caritatis tuae cognouimus, qua esse aliquid dulcius non putamus, et cum te praedicti uiri, etsi pro obsequio suscepto facerent, non tamen ratione laudarent, beati omnium sumus, quod dignae rei nuntius relator dignus extabat, ut tibi absolutissime de legatorum meritis probatio sit honoris.

ET XANU PAPAE: Suscepimus calicem aureum gemmatum, patenam argenteam et alium calicem argenteum et uela duo ministerio basilicae beati Petri apostoli profutura a caritate tua directa. Data VII. Kal. Apr. Ualerio cons.

(240.)

HORMISDA SVNODO CONSTANTINOPOLITANAE. DE ORDINATIONE EPIPHANII EPISCOPI. Fratrem et coepiscopum nostrum Epiphanium apud felicissimam deo fauente Constantinopolim in officium muneris sacerdotalis adsumptum peruenisse ad nos fraternitate uestra referente gaudemus, quia gratius quodammodo suscipiuntur indicia, quae significauerit amata persona, et tanto maius pro auctoritate nuntii nascitur gaudium, quanto non est quod de testimonio disputetur.

sic erat congruum, karissimi nobis, sic se circa proximum patefacere decebat affectum, ut per uos sedi apostolicae innotescat, quod moribus et sanctitate fulgeret, quod usque adeo se oiim bonis sicut et uos asseritis, imbuit institutis, ut non sit fortius meriti testimonium quam in honorem\' sacerdotis adscitum. quid est enim, quod de eo habeatur ambiguum, in quo de [*]( 2 iohanni fratri V, correxi 3 internuncii V, corr. p promotionem ex pronunciationem corr. V 6 tiTi V: tantum Car. 240. Dat. ut ep. 236. Edd. Car. P 550; Collect. Concil.; DT A I 447; Thiel 966; commemorat Bar. ad a. 521, 6. 14 COXSTAJITINO- POLITAXO V, corr. p 16 felicissimum V, corr. p 21 quod Car.: quo V 26 meritis Car. )

740
bonis moribus sub probatione factae concordiae praesusceptae * * sunt diuina?

quapropter facitis sancte, facitis religiose, facitis pie, quod ueritati testimonium libenter impenditis, quod praemium bene meritis non negatis: quia idem error est tacere ueritatem, qui est falsis adsistere, et eadem iniustitia est si negetur honor moribus placitis, quae est si concedatur indignis. certum est, amantissimi, participari uos cum sacerdotis laudibus intimatis, quia omni fraternitatis uestrae ordini transcribitur, quod in uno, quem ex uobis elegistis, esse laudatur.

deus omnipotens fidei suae pacem sub perpetuitate conseruans electionem ordinationemque uestram, quam insinuandam sedi apostolicae per Iohannem fratrem et coepiscopum nostrum nec non et Heraclianum presbyterum atque Constantinum diaconum filios nostros religiose credidistis, tanta firmitate confortet et ita omnium discordantium luctamina disiciat, ita dissidentium corda compescat. ut, quemadmodum sub fratre et coepiscopo nostro Epiphanio pacificationis datum est indicium, gratulemur effectum. Data VII. Kal. April. Ualerio cons.

GESTA IN CAUSA ABUNDANTII EPISCOPI TRAIANOPOLITANI IN SCRINIO HABEMUS.

(241.)

IUSTINUS AUGUSTUS HORMISDAE PAPAE. Ut quod in Paulo uiro reuerentissimo contigit apostolatui uestro patefiat, qui sacerdotio praeditus Antiochenae ciuitatis ita uersatus esse [*]( 1 post praesuscepte lacunam 11 fere litterarum reliquit V, praesuacepta <argumenta> sunt Bull. Taur.; fortasse talia aliqua exciderunt prae- susceptae <spes operante clementia expletae\'\' sunt 9 transcribuntur V. corr. edit. reg. 14 filiis nostris V, corr. p2 15 luctumina dissiciat V, corr. 02 16 compescant V, corr. 02 17 epifanio V 19 sprilis V 20 sq. uerba gesta .. habemus quae collectoris sunt litteris minusculis V man. 1 in noua linea scripsit tvaiapolitani V 241. Dat. (simul cum ep. 242) a. 521 die 1 Mai. Edd. Car. 12 562; Bar. ad a. 521 37; Collect. Concil.; Thiel 9S3. 25 predictus V, corr. p )

741
dicitur in multis causis, quae religiosis alienae sunt episcopis, ut clericorum suorum proditione, habitatorum etiam dictae ciuitatis, aliorum insuper frequentium incusetur, non tantum legatis uestrae sanctitudinis in hac regia positis urbe, ut ipsos quoque retinere censemus, uerum post eorum recessum: qui malae conscientiae suae uictus testimonio, territus insuper ne quaestione habita grauiorem formam exitus rei posceret, recusatorios libellos obtulit, ut liceret ei secedere a suscepto, sicut dictum est, episcopatus officio.