Epistulae imperatorum pontificum aliorum

sed quia rem tam gratam et patrum statutis uenerabilibus congruentem quibusdam tarditatibus contigit nunc usque differri, unde etiam ad decessorem fraternitatis tuae nos scripsisse meminimus, hortamur ut laetitiam, quam de damnata praeterita dissensione percipimus, in nullo iterum discrepantium animorum causa contristet. etenim nulli uidetur uos nobiscum pleno communicare mentis affectu, si eos qui nobiscum communicant a uestro consortio segregetis.

incassum certe uidentur pacem recipere, qui pacis differunt praecepta complere. quicquid enim in illorum suscipienda communione moramini, de nostra quodammodo reconciliatione detrahitis et prouidendum est, frater karissime, ne si ecclesiarum nostrarum tandem desuper indulta concordia ab his exordium sumat exemplis, et religionis ueneranda regula et apostolicae sedis auctoritas imminuta, quod absit, per Orientem potius quam restituta uideatur. [*]( 204. Dat. a. 521 pORt diem 26 Mart. Edd. Car. I2 541; Bar. ad a. 5.20, 65; Oollect. Concil.; BTA I 444; Thiel 982. 6 recipimus Y, corr.cod. Angelic. 15 damnata praeterita diasensione scripsi: damnato praeteritae dissensione Y, damnato praeteritae dissentionis errore Car. 16 nulla Y, corr. Bar. 17 uobiscum V, corr. 02 19 segregetia ex segregatis corr. V: segregatis 0 20 qui leui rasura ex quia eorr. V )

HORMISDA EPIPHANIO EPISCOPO CONSTANTINOPOLITANO. Diu nos nuntiata tuae primordia dignitatis tenuere suspensos et in ipsa communis gratulatione laetitiae mirati admodum sumus morem pristinum fuisse neglectum, quia reparata ecclesiarum deo annuente concordia plenum fraternae pacis flagitabat officium, praesertim quod sibi non arrogantia personalis sed regularum obseruantia uindicabat. decuerat siquidem, frater karissime, te legatos ad apostolicam sedem inter ipsa tui pontificatus initia destinasse, ut et quem tibi debeamus affectum bene cognosceres et uetustae consuetudinis formam rite compleres.

sed licet his omissis paginalia tantum sufficere iudicasses ex occasione colloquia, nos tamen gratia stimulante compulsi interim iustae constantiam expectationis abrupimus reciproca mutuae caritatis uerba reddentes, quia et noster animus amoris impatiens et legatorum nostrorum uotiua relatio exclusum, quod imperabat causa, silentium ad officia benigna traxerunt, quibus ad praesens gaudii nostri signa monstramus et priuatae quodammodo amicitiae uotiua persoluimus.

legationem autem tuam et ea, qua dudum, gratia sustinemus et fulti ueteribus constitutis exigimus, ut quantum gaudii fructum uel de tui pontificatus honore capiamus uel quas tibi gratias referri conueniat pro impensis in negotio propagandae unitatis officiis. sicut nostrorum multipliciter adstruxit legatorum narratio, euidentius exprimamus. [*]( 206. Data a. 520 post diem 17 Sept. Edd. Oar. J2 540; Bar. ad a. 5/20, 9; Collect. Concil.; BTA. I 443; Thiel 913. 3 noa (noD> Car. 7 <id . flagitabat Bar. 11 cognoacena Y, corr. 0 14 iuste TT, corr. Thiel ló abrumpimus a 17 excluso .. silentio Bwll. Taxr. 21 et fulti &\': effulti V 23 in negocio a: inegotio V )