Epistulae imperatorum pontificum aliorum

HORMISDA DIOSCORO DIACONO. De laboris tui quidem, quem dei omnipotentis iuuamine suscepisti, pro ea parte, quae acta est, gratulamur effectu indicantes omnibus Italiae populis, quae auctore deo per te acta sunt, placuisse et gratias deo nostro sine cessatione persoluimus, qui te fecit agnoscere, quia non pro odio sed pro causae magis fueris amplitudine destinatus.

unde quoniam supplicem et puram cogitationem nostram per te misericordia diuinae propitiationis adiuuit, necesse est, ut de industriae uel fatigationis tuae praemio et uicissitudine cogitemus. nam sequenti tempore scribere domno et filio nostro imperatori disponimus, ut te Alexandrinum episcopum debeat ordinare. iustum est enim, ut ea doctrina uel moderatione tua corrigatur ecclesia, in qua praecipue ab istis aetatis tuae principiis militasti.

nam displicuit nobis, quod caritatem tuam clementissimus imperator Antiochenae [*]( 1 de<bita> U<O>B temptaui, debita Car.: df (= dens) V 2 cepistis V 5 plenissime V 6 insisstite V curasti V, corr. pa 8 di ustissima V, corr. a 9 data dq cons. ss. V; ego supra inserui ) [*]( 175. Dat. (simul cum ep. 227) a. 519 die 3 Dec.; per Paulinum. Edd. Car. I1 508; Collect. Concil.; BTA-I 431; Thiel 905; commemorat Bar. ad a. 519, 134. De similitudine epistulae 173 cf. quae illius initio subnotaui. 17 simplicem Thiel pura V, corr. 0 21 alexandrinam V, corr. 0 22 ea V: tua o2 23 uel scripsi: ut V, et p 24 istis V: ipais Car. militati V, corr. 02 )

Thomae quoque et Nicostrati fratrum et coepiscoporum nostrorum obseruatio longa nos contristat et miramur, cur apud catholicum principem rectae fidei laborare uideantur episcopi. quorum desideria tua debebit caritas subleuare agendo, quatenus optata consequentium maeror conuerti possit in gaudium.

Iohannes Nicopolitanus episcopus per Ammonium diaconum nobis scripsit, quod ei aliqui maliuoli apud principem nitantur generare calumniam: quem dilectioni tuae commendamus hortantes, ut elabores, ne eius quieti inimicorum possit nocere subreptio.

quem Ammonium diaconum ad nos uenientem in sedis apostolicae noluimus communione suscipere tamdiu, donec habito cum Sergio diacono tractatu quid ordinari debuerit quaereremus, et hoc deliberatio nostra supra dicto diacono probabilis inuenit, ut per testimonium libelli communioni catholicae iungeretur: quo libello sollemniter oblato nostrae offerentem communioni significamus adiunctum.

Paulinum ecclesiae Romanae defensorem commendamus et hortamur, ut nihil indispositum pro festinatione uestri reditus relinquatis, quia melius cuncta sub prolixitate temporis cum dei nostri iuuamine disponuntur et gratius est, < si > sub mora omnium ecclesiarum ordinetur status quam cum per festinationem aliquid imperfectum remaneat, unde iterum et labor nobis generetur et nostris afferatur ordinationibus difficultas. Data die <quo> supra cons. ss. [*]( 2 accipies Car. egypcios V 3 homine V, corr. 0 4 urbis V, corr. 02 5 fratrum Car.: et fratrum V 9 memor V, corr. 02 cor uerti V, corr. a 11 aliquid V (cfp. 630, 5), corr. 02 nituntur Car. 15 noluisti V, corr. a man. post. (cf. p. 630. 9) 17 <de> supradicto 02 23 temporibus V, corr. 02 24 si addidi, ut p 25 festinacione V, coir. a 27 die <quo> supra scripsi (i. e. 3 Dec. a. 519): dlf Y )