Epistulae imperatorum pontificum aliorum

HORMISDA THOMAE ET NICOSTRATO EPISCOPIS. Animum nostrum pro negotio uestro otiosum aut desidem non putetis, nam non aliter de uestra fatigatione quam de propria cogitamus.

Mena siquidem ecclesiae nostrae notario insinuante cognouimus cari<ta>tem uestram adhuc obseruationum molestias sustinere et ideo, ut istis aduersitatibus deus omnipotens dignetur praestare remedium, tam ad Iohannem fratrem et coepiscopum nostrum scripta direximus quam filio nostro Dioscoro diacono [*]( 3 acerue V ferat 01 4 fraternitatem <et> dilectionem non recte p; ego dilectionem uncis inclusi, non quo uocabulum illud delendum esse cetiserem; immo idem uolui quod rectius fortaase sic edidissem tidilectionem \'Z\'..#.\'I:,,Z.dTh etiam |fraternitatem, scilicet -- significarem in exemplari ad Iohannem misso fuisse fraternitatem, in exemplari ad Dioscorum dato dilectionein 6 tantum V, corr. 02 7 uidemur V, corr. 0 9 fuerint Y, corr. 02 11 aliquod edd. cum a 15 <die> quo supra scripsi: qf V ) [*]( 172. Dat. ut ep. 171. Edd. Car. 12 509; Collect. Concil.; BTA I 432; Thiel 908; commemorat Bar. ad. a. 519, 134. 18 occiostl Y puteis V, corr. a 21 caritem V, corr. a molestia V, corr. 02 sunt inire V, corr. 02. )

cum quo Dioscoro diacono debet loqui uestra fraternitas, quia necesse est, ut intentioni uestrae uel intuitu catholicae communi( oni)8 uel consideratione nostrae adhortationis studeat. Data <die> quo supra cons. ss.