Epistulae imperatorum pontificum aliorum

haec tibi rectissime cogitanti non deerit suo militi praesidium ducis, et quanto hostium multiplicantur insidiae, tantum summi gratia rectoris aduersantis uenena misericordiae suae facit esse materiam, sicut sermo apostolicae ueritatis asseruit dicens: ubi abundauit iniquitas, superabundauit gratia; tu tantum diuinis rectissimisque inhaereas institutis ecclesiasticam fouendo concordiam, ut ueluti quodam pacificae uoluntatis signatus indicio illius esse discipulus adproberis, qui ait: pacem meam do uobis, pacem meam relinquo uobis.

hortare etiam quamquam sponte ad recta tendentem filium nostrum clementissimum principem Iustinum Christiano saeculo diuinitus comparatum ea perficere, quae regalibus litteris dignatus est polliceri, ut missis ad eos edictis, quos ab ecclesiae matris uberibus etiam nunc deuius error abducit, diabolicam fraudem et auctoritate religionis et moderata potestate compescat imperii eamque sibi contra communem totius humanitatis hostem maximam ducat esse uictoriam, si supernae auxilio diuinitatis uetusti serpentis uenena compresserit.

de Antiochenae quoque atque Alexandrinae ecclesiarum statu non supersedeas esse sollicitus et clementissimo subinde principi supplicato, ut in his quoque pacem religiosa ordinatione restituat, quatenus bonis coeptis plenae cumulum perfectionis adiungat. frustra enim bonum opus incipitur, si non in totum perfectio subsequatur.

commendamus praeterea legatos a sede apostolica destinatos, quos ita faciat [*]( 9 Rom. 5, 20 13 Ioh. 14, 27 ) [*]( 2 et reflantis scripsi: ereflantis V, perflantis 02 4 praeponitur V, corr. oa 7 tanto edit. reg. 9 superhabundauit V 10 <et> gratia Car. cum Vulgata anni 1590 12 signa? V, corr. p2 dissciplus Y 19 auctoritatem V, corr. 02 20 eaque V, corr. 02 21 communionem V, corr. 02 ostem Y 25 principis V, corr. pa: principe 02 pace V, corr. p )

HORMISDA GERMANO ET IOHANNI EPISCOPIS FELICI ET DIOSCORO DIACONIS ET BLANDO PRESBVTERO. De his, quae acta caritatis uestrae relatio comprehendit, gratias deo nostro referimus, qui laborem uestrum iuuare dignatus est, et hortamur, ut clementissimo principi et piissimae Augustae coniugi eius officiis imminere competentibus debeatis et agere auxiliante Christo nostro, <ut> uniuersis sub ecclesiastica obseruatione dispositis omnes ecclesiae, quae in qualibet mundi parte sunt positae, ad communionem sedis apostolicae reuocentur.

de Alexandrina uero atque Antiochena ecclesiis elaborate, ut nostrae fidei sub obseruatione rationabili conectantur, quia tantae rei perfectio tam clementissimo principi quam uobis gratiam diuinae propitiationis adquirit. Data (die) quo supra CODS. 〈ss.〉.

HORMISDA IOHANNI EPISCOPO CONSTANTINOPOLITANO ET DIOSCORO DIACONO. Repperimus Thomatem et Nicostratum fratres et coepiscopos nostros Constantinopoli non ita susceptos, sicuti [*]( 1 qnę ant V 3 coQs ss (i. e. consule supra scripto) V: Eutharico u. c\' cone. Car. ) [*]( 170. Dat. ut ep. 168. Edd. Car. P 507; Collect. Concil.; BTA I 429; Thiel 884; commemorat Bar. ad a. 519, 77. 6 DIAO V 8 ortamur V 9 agnate V coniungi V, corr. 0 10 offlci V, corr. 0 11 ut add. ps 15 sidei V, corr. a 17 Data qf cone. V ; ego die et ss. addidi ) [*](171. Dat. (simul cum ep. 172) a. 519 post diem 3. Decembr. Edd. Car. I2 510; Colltct. Concil; BTA I 432; Thiel 907; commemorat Bar. ad a. 619, 134. 20 Constantinopolitano dtl. pa, om. Car.; et Dioscoro diac del. Thiel. contra quos quae monui Beitrage p. 32 sqq., ea etiam nunc mihi constant. quam uero ipse protuli sententiam, ea ita uidetur restringenda, ut epistula a pari quod dicitur et ad Iohannem Gpolitanum et ad Dioscorum missa sit; cf. quae adnotaui ad p. 628, 4 22 coepa V, corr. a constantinopoll Y, corr. Thiel )

quod quam acerbe fert animus noster, etiam fraternitatem (dilectionem) tuam credimus aestimare et ideo quantam diligentiam causae uidetis magnitudinem poscere, tantam uos efficaciam debetis sine mora praestare et agere, ne nos magis apud quos fuerunt uideamur esse contempti, cum illis contra quam desiderium commune habuit sollicitudinis molestia fuerit indecenter iniecta in tantum, ut nec de facultatibus eorum, quae eis dicuntur inuasae, a fratre et coepiscopo nostro Iohanne dicatur aliquid ordinatum nec litteras nostras, quas per eos misimus, fuisse susceptas.

de quibus omnibus ita uos agere desideramus instanter, ut ad nos caritas uestra de effectu huius causae ualeat sub celeritate rescribere. Data <die> quo supra cons. ss.

HORMISDA THOMAE ET NICOSTRATO EPISCOPIS. Animum nostrum pro negotio uestro otiosum aut desidem non putetis, nam non aliter de uestra fatigatione quam de propria cogitamus.

Mena siquidem ecclesiae nostrae notario insinuante cognouimus cari<ta>tem uestram adhuc obseruationum molestias sustinere et ideo, ut istis aduersitatibus deus omnipotens dignetur praestare remedium, tam ad Iohannem fratrem et coepiscopum nostrum scripta direximus quam filio nostro Dioscoro diacono [*]( 3 acerue V ferat 01 4 fraternitatem <et> dilectionem non recte p; ego dilectionem uncis inclusi, non quo uocabulum illud delendum esse cetiserem; immo idem uolui quod rectius fortaase sic edidissem tidilectionem \'Z\'..#.\'I:,,Z.dTh etiam |fraternitatem, scilicet -- significarem in exemplari ad Iohannem misso fuisse fraternitatem, in exemplari ad Dioscorum dato dilectionein 6 tantum V, corr. 02 7 uidemur V, corr. 0 9 fuerint Y, corr. 02 11 aliquod edd. cum a 15 <die> quo supra scripsi: qf V ) [*]( 172. Dat. ut ep. 171. Edd. Car. 12 509; Collect. Concil.; BTA I 432; Thiel 908; commemorat Bar. ad. a. 519, 134. 18 occiostl Y puteis V, corr. a 21 caritem V, corr. a molestia V, corr. 02 sunt inire V, corr. 02. )

cum quo Dioscoro diacono debet loqui uestra fraternitas, quia necesse est, ut intentioni uestrae uel intuitu catholicae communi( oni)8 uel consideratione nostrae adhortationis studeat. Data <die> quo supra cons. ss.

HORMISDA DIOSCORO DIACONO. De laboris tui, quem cum dei omnipotentis iuuamine suscepisti, pro ea parte, quae acta est, gratulamur effectu et indicamus ut, quemadmodum reuocandi sint hi, qui exscripto constituta Chalcedonensis concilii damnauerunt, debeas cogitare, ne forsitan tales non scismatici sed magis haeretici uideantur an certe una sit causa tam eorum qui sermonibus, quam eorum qui conuincuntur scripto damnasse, quia per hanc distantiam filius noster uir illustris Albinus religiosus uidetur facere quaestionem. et cogita, utrum et scribentes contra Chalcedonense concilium per illum generalem libellum tantum suscipi debeant an certe aliquid amplius adicere.

de Alexandrina et Antiochena ecclesiis solatio dei nostri adiutus enitere, ut omnibus recte dispositis communioni catholicae socientur.