Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

intermissa quarta feria episcopus Constantinopolitanus in palatio consuscepit a nobis libellum et inprimis quasi temptauit epistolam potius facere quam libellum. sed non post multa certamina hoc conuenit, prooemium modicum facere et subiungere mox libellum, quemadmodum uestra beatitudo dictauit. subscriptio ab eodem facta est libello conueniens, similiter et datarium, cuius exemplaria et graece et latine apostolatui uestro direximus.

post factum libellum nomen Acacii de diptychis est deletum, similiter et Flauitae, Eufimi, Macedonii et Timothei, et non solum hoc in ipsa sola ecclesia, in qua episcopus manet, uerum etiam per omnes ecclesias cum grandi diligentia deo adiutore suggerimus fuisse factum. similiter deleta sunt de diptychis Zenonis et Anastasii nomina.

episcopi diuersarum ciuitatum, quanti inuenti sunt, libellum similiter obtulerunt et cum grandi cautela suggerimus custoditum, ne quis nobiscum communicaret episcopus, qui libellum primitus non dedisset. pari modo et omnes archimandritae fecerunt. apud quos archimandritas et certamina nos habuisse suggerimus dicentibus illis: (sufficit, quia archiepiscopus noster fecit; nos factum eius sequimur\'. quid amplius? post multa certamina ipsi quoque ratione conuicti libellos modis omnibus obtulerunt.

post haec omnia in [*]( 3 contenentur V 6 his 0: is V 9 sequemur Car. 10 intermissa IIII fr V 13 praemium V. corr. 02 18 ded gypciis V delectum V, corr. 0 Phranitae Car. 19 Machedonii V 21 grande V 22 delata V, corr. o de gipciis V, corr. 02 24 grande V 26 dediset V 30 coniuncti V, corr. p )

621
ecclesia deo iuuante processimus, sed qualia gaudia facta sint unitatis, quemadmodum deus benedictus sit, quae laudes quoque beato Petro apostolo et uobis relatae sint, ipsius actionis consideratione perspicitis, quod mea lingua non ualet explicare.

nihil est subsecutum secundum nota inimicorum, non seditio, non effusio sanguinis, non tumultus, quod ueluti terrentes inimici antea praedicabant. ipsi quoque ecclesiastici Constantinopolitani admirantes et deo gratias referentes dicunt numquam se meminisse nullis temporibus tantam populi multitudinem communicasse.

his adimpletis etiam clementissimus imperator ad beatitudinem uestram sua scripta subiunxit ordinem rei gestae significans, similiter et uir reuerentissimus Iohannes Constantinopolitanae ciuitatis antistes. noueris etiam et sacra generalia esse <e>dicta atque credimus deo propitio et uestris sanctis orationibus per uniuersas prouincias quantocius destinari. haec Constantinopoli gesta sunt.

est nunc de Antiochena ecclesia tractatus et ideo adhuc laboratur, quia necdum persona congrua est electa. oret ergo beatitudo uestra intentius, ut deus, qui uestris precibus exoratus Constantinopolitanam ecclesiam apostolicae sedi restituit, ipse et dignam personam donet in Antiochia ordinandam et assiduas adunet ecclesias.

rescribe<re> episcopo Constantinopolitano si uidetur beatitudini uestrae, facite mentionem damnationum Seueri et illoram, quos nominastis in epistola illa, quam scripsistis ad secundam Syriam per Iohannem et Sergium monachos. hoc ipsum et ad imperatorem rescribentes si feceritis, uidetur mihi necessarium esse...... [*]( 1 ecclesiam Car. processimiss. & V, correxi: processimus et uulgo 7 praedicebant edit. regia 9 ullis p2 14 edicta Thiel: dicta V, edita Bar. 16 constantinopoll V corr. o est scripsi: et V Car. 17 tractatur Car. 22 rescribere scripsi: rescribe V, rescribite Car. 24 scripsisti V, corr. p 26 ipsum (uel ipsud) et Thiel: ipsum det V uerba hoc ipsum et ad imp. rescribentes seiunxi ab eis quae antecedunt, sed post necessarium esse aliqua excidisse uidentur )

622
(168.)

HORMISDA IUSTINO AUGUSTO. Lectis clementiae uestrae paginis, quae restitutam fidei concordiam nuntiabant, in diuinae laudis canticum mens totius ecclesiae laeta prorupit, quo canitur: gloria in excelsis deo et in terra pax hominibus bonae uoluntatis!

huius igitur hymni fiducia dignam fidelibus meritis gloriam felicitatemque praesumite. neque enim te ita deo placitum principem ad imperii uerticem humanus tantum consensus euexit: te sibi diuinus fauor ante formauerat tradiditque tibi Orientis imperium, ut eius operum fieres instrumentum, atque ideo, ut hoc in te propheticum dictum iure conueniat, efficitis: constitues eos principes super omnem terram; memores erunt nominis tui in omni progenie et generatione. etenim cum tibi sit Christianam pacem seruare propositum, quis te dubitet a Christo esse delectum?