Epistulae imperatorum pontificum aliorum

patet uenerandae uia concordiae, notata sunt optatae remedia sanitatis: sacerdotes, qui catholicam pacem desiderant, professionem catholicam non recusent. non enim opus est partibus errorem corrigi sed radicitus amputari. insistite igitur, sicut coepistis, ut merces apud deum uestra, quae de boni operis inchoatione habet initium, de perfectione consequatur effectum.

animum quidem uestrum talem missa ad nos testantur alloquia, ut ad plenitudinem boni propositi non multum indigeatis hortatu: nostri tamen desiderii ea, quae spem dedit, ratio amplius accendit ardorem et auidius gaudia impleri cupimus, quae instare iam diuinitus arbitramur. hinc <est>, quod beatum Petrum apostolum cotidie suppliciter obsecramus, ut uobis, per quos integrari membra sua sancta iam sperat ecclesia, et effectum deus celerem et salutem tribuat longiorem.

nos quidem nestris animis obsequentes uiros direximus ad solidandam sub apostolicae dispositionis ordinatione concordiam: uestrum est, ut sicut nos bonae intentioni deesse noluimus, ita eos ad nos optatum referre faciatis effectum.

munus uestrum ueneranda sacraria susceperunt: quod amplius beato Petro apostolo facietis acceptius, si per uos optatam ecclesiae receperint unitatem.

HORIMSDA THEODOSIO ARCHIDIACONO CONSTANTINOPOLITANO ET UNIUERSIS CATHOLICIS A PARI. Gratias misericordiae diuinae competenter exsoluimus, quae fidem uestram diu laborare non passa est. nam tempus oblatum est, quo filios, milites suos, catholica recuperare possit ecclesia. quae enim [*]( 1 ad inseruit o2 testantur V, corr. p2 2 nota p ñ caepiatis Y 9 indulgeatis V, corr. oJ 10 oratio Bar. 12 eat add. 02 14 sanetam V, corr. 02 15 caelerem V 22 reciperint V ) [*]( 166. Dat. ut ep. 148. Edd. Car. 12 487; Bar. ad a. 519, 23; Collect. Concil.; BTA I 419; Thiel 846. 25 PARI V 27 fiiios Y: iidos Bar. )

gaudiis praesentibus compensate afflictionis incommoda, quia deus noster, qui remedio fuit, aduersis opprimi caritatem uestram noluit sed probari. nam si transacti temporis mala cum praesenti, quae diuina esse non ambigitur, retributione compensetis, quis dubitat ampliora uos praemia consecutos, quam nocere potuisset aduersitas?

et quamuis pro statu fidei catholicae numquam sollicitudo nostra cessauerit, tamen serenissimi principis sacris affatibus incitati legatos destinare curauimus, quorum officio deo auctore in his, quae saepe mandauimus, subsequi non dubitamus effectum.

et ideo competenter enitere, ut ecclesiae catholicae hoc praecipuum uestrae liberationis munus possitis offerre, quatenus repulsis omnibus, quae hactenus nocuerunt, in una quam semper optauimus communione gratulantes deo nostro laudes referre sine cessatione possimus.