Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

DOMINO SANCTO MERITIS PRAECELLENTISSIMO IN CHRISTO GLORIOSISSIMO ET APOSTOLICA SEDE - DIGNISSIMO PAPAE HORMISDAE AUITUS. Dum religionis statui et plenis catholicae fidei regulis perspicitis conuenire, ut gregem per tota uobis uniuersalis ecclesiae membra commissum peruigil cura uestrae [*]( 1 occulos V 13 Nicopolitana Car. diuersia <in locis> Car. 14 magnopere o2: magno V 16 et add. 02 si <se> Car. ) [*]( 186. Dat. sub finem a. 516, accepta a. 517 die 30 Ian. Ediderunt hanc et sequentem epistulam Car. P. 454 et 455; Bar. ad a. 516, 20 et 24; Collectiones conciltorum eum ceterae tum Sirmondi Cancil. antiq. Gall. I, Paris. 1629, 190 et 191 ;(= Sirmubi disorepat a Sirmondi editione infra commemoranda); Thiel 781 et 783; praelerea in Auiti operum editionibus Sirmondus, Paris. 1643, p. 148 et 145 (— Sirm.2, ubi discrepat a Sirmondi collectione conciliorum) et PripertlS, Monum. Germ. hist., Auctor. antiquiss. VI2 p. 69 et 70 20 sanetis o 21 Hormisdo V, corr. 0 24 commissu V )

559
adhortationis informet, Uiennensem prouinciam superiore anno, si meminisse dignamini, datis ad humilitatem meam litteris uisitastis, quaeque ad me, secundum quod oportunitas oblata contulerat, per Arelatensis ecclesiae clericos peruenerunt et quidem plenissimae sollicitudine pastorali. in quibus nos sicut per conuersionem prouinciarum, id est Dardaniae Hillyrici uel Scythiae, ad communionem gaudiorum prouocatis, sic admonitione cautissima, ne quid per ignorantiam praeuenire possit, instruitis.

Eutychetis igitur Nestoriique damnatio, quos iamdudum per beatissimos decessores sanctae sedis uestrae calcauit auctoritas, ad notitiam iam pridem nostram apostolicae ad nos diligentiae prouisione perlata est. sed illud nos modo suspensos multum redigit et anxios, quod cum pendere nos ad effectum legationis secundo Constantinopolim destinatae omni expectationis studio iusseritis, nec quid filius uester sanctus frater meus Ennodius retulerit, nec utrum secuta redierit, indicastis et promissionem uestram tanta silentii diuturnitate suspenditis, ut non minus modo praedicatoris taciturnitas reddat attonitos quam antea fecerat legationis mora suspectos.

unde sola causa seruos uestros filios meos Alethium presbyterum et Uiuentium diaconum totius prouinciae Viennensis nomine, quae ecclesiae ad me pertinenti ab uniuersis decessoribus uestris et apostolica sede commissa est, cum praesentis famulatus pagina destinaui, per quos oraculo beatissimae responsionis agnoscam, utrum feruor schismatum praefatorum, qui intra Constantinopolitanam urbem uitio perniciosae obstinationis exarserat cuique, quod magis dolendum est, Alexandrinam uel Antiochenam ecclesias dicitis inligatas, uobis Christo fauente docentibus digna fuerit [*]( 1 adortacionis Y uienensem V 3 uisitasti V, corr. Bar. quaeque V: quae Bar. 5 plenissime V 6 id est] id V 7 squicię V, corr. Strm.2: Thraciae Bar. gaudium V, corr. Sirm.2: gaudii Bar. 9 nestorii que V 17 secuta V: secura Edit. reg. 18 scilencii r 20 sola <hac> Car. 21 alecium V: alexium hic et alibi o 26 sismatum V constantinopollitanam V 27 exarscerat V 28 anteochenam V 29 docentibus Sirm.2: dicentibus V ) [*]( XXXV pars 2. ) [*]( 36 )

560
correctione restinctus, aut si reuersa legatio in paginis euidentibus, quod simplex legeretur, exhibuit an forte nuntio magis retulit, unde uobis ad hoc qualiscumque suspicio reseruetur. ueremur enim, ne pontificale iudicium, dum non indicat prospera, sensisset aduersa.

his adicitur, quod diuersorum fida relatione comperimus de reconciliatione uel concordia ecclesiae Romanae iactitare se Graeciam. quod sicut amplectendum, si ueraciter dicitur, ita metuendum est, ne callide simuletur.

quaesumus ergo seruitio meo cuncti, ut quid filiis uestris fratribus meis, id est Gallicanis, si consular, responderi debeat, instruatis. quia cum securus non dicam de Uiennensi sed de totius Galliae deuotione pollicear omnes super statu fidei uestram captare sententiam, orate ut sic nos perditorum professio fucata non fallat, sicut ab unitate, quam regitis, ueritas comperta non separat. Accepta III. Kal. Febr. Agapito cons. per Alethium presbyterum et Uiuentium diaconum.

(137.)

HORMISDA AUITO EPISCOPO UEL UNIUERSIS EPISCOPIS PROUINCIAE UIENNENSIS SUB TUA DIOECESI CONSISTENTIBUS. Qui de his, quae ad disciplinam catholicam pertinent, maxime sciens instrui cupit, quid studii circa mandata diuina habeat, euidenter ostendit. non enim potest esse huiusmodi cura, nisi ubi fides fuerit infucata. atque ideo exultamus ad sinceritatem propositi tui, dilectissime frater, dum te secundum directas per Alethium presbyterum atque Uiuentium diaconum litteras [*]( 3 ad hoc V: de hoc Bar. in marg., adhuc Sirm.1 8 ne 0: nec V 9 cuncti V: iuncto Bar. 11 quia cum V: quia iam Bar., et quia (et postea polliceor) Sirm.2 12 stratu V, corr. 0 13 praedictorum Bar. 16 alecium V Uiuentium reposuit Peiper: uenacium V, Venantium 0 ) [*]( 187. Dat. a. 517 die 15 Febr., respondet epistulae 136. De editionibus uide quae initio epistulae 136 subnotaui; adde tamen BTA 1 389. 19 DIOB-ECBSI V his o: is V 20 dissiplinam V 22 ostoendit V 23 exultam V ad sinceritatem scripsi: a sinceritatem V, a sinceritate 0, <in domino> de sinceritate Bar. 25 alecium F )

561
intuemur et de impiis transgressoribus Eutychete atque Nestorio sedis apostolicae constituta recolere et, si quid aduersum eos admonitio nostra promouerit, per quos Orientales ecclesiae confunduntur, inquirere.

digna plane sollicitudo fidelibus, ut de miserorum lapsibus ingemescant et ipsi ne aliena polluantur contagione pronideant. sed ne nos quidem hoc supersedisse credatis, ut ad notitiam uestram, si quid actum fuisset, competens perferret instructio. uerum breuiter silentium nostrum, quo dilectio mordetur uestra, purgamus. nam quod non saepius nostra admonitio uos frequentat, de conscientiae uestrae et fidei stabilitate confidimus. sollicitudo impendenda fortasse sit dubiis, satis est uitanda indicasse perfectis.

legationis uero nostrae, quam semel, non secundo, sicut scribitis, misimus, si uotiuus contigisset euentus, alacres ilico uobiscum fueramus desiderata partiti, scientes hoc rationi, hoc nostro proposito conuenire, ut quos participes sollicitudinis fecimus, cum his redintegratae unitatis gaudia iungeremus.