Epistulae imperatorum pontificum aliorum

hinc est, quod interminationem mandati caelestis effugiens, quod docet loquendum esse in his, quae ad deum pertinent, nec tacendum, habens quoque uestrae salutis affectum, admonitionem eorum, quae praesens necessitas poscit, adsumpsi, omnes, quibus cura est fide integra Christianam religionem seruare, contestans, ut eos, qui sanctam Chalcedonensem synodum et beati Leonis de fide catholica conscriptas epistolas declinant, quibus possunt uiribus auertantur et fugiant, quando ipsi sunt, qui Eutychetis et Dioscori Alexandrini uel potius nefanda Manichaeorum contagione polluti uerbo quidem aduersum constituta patrum uidentur habere certamen, rebus autem contra incarnationem domini nostri Iesu Christi euidenter insurgunt.

recordamini, karissimi, quae fuerunt Basilisco palatinam arcem incubante temptata, et temporum illorum acta uel uisa alii uel audita; [*]( 9 Matth. 10, 42 12 Act. 18, 9 ) [*]( 3 adtestacio sublica V, corr. o2 4 cons. add. Car. ) [*]( 182. Dat. (simul cum epp. 126, 128-131) a. 517 die 3 Apr. per Ennodium etc. Edd. Car. P 467; Bar. ad a. 517, 28; Collect. Concil.; BTA I 402; Thiel 806. 6 HORTHODOIIS V 11 quod Car.: quo F 12 esse pa: est V 15 curae 02 16 constestans V, corr. o 17 chalcendonensem V 19 auersentur Bar., auertant Bull. Taur. 24 palatinam archg V, correxi: palatinae aulae p3, palatinae arci Car., palatinam archen Thiel 25 alii del. Bar. )

probauit tunc Constantinopolitanus populus, quam pure deceat credentes Christiana seruare mysteria. sed transacta utinam studia fuissent et non nunc similia tempus expeteret! rursus enim idem haeretici caput improbum de profundo, quo immersi tenebantur, attollunt.

atque ideo rogo hortor admoneo dilectionem uestram: ab eorum uos conciliis et communione secernite, recordamini zeli prioris et uiuere in uobis lucem, scintillam ignis spiritalis ostendite, ne simplicem in uobis ueritatis affectum perditorum astutia expugnasse se gaudeat.

et haec quidem quantum ad praesentem necessitatem et adsumendam contra impios cautionem dixisse sufficiet. spero autem, quod si admonitio ista promouerit, et mihi et uobis utilis erit, quando et deus in uestra salute glorificabitur et fructus nostrae sollicitudinis apparebit. Data III. Nonas Apriles Agapito cons.

HORMISDA DOROTHEO EPISCOPO THESSALONICENSI. Iohannes frater et coepiscopus meus Nicopolitanae urbis antistes cum synodo sua uariis se concussionibus atque dispendiis grauiter causatur affligi, quod a transgressorum societate diuisus, postquam communionem apostolicae sedis emeruit, ad Thessalonicensium ecclesiam ordinationis suae indicia non direxit.

potuisset neglectus hic esse culpabilis, si unum esset inter omnes mysterium caritatis. at cum multi se a petrae illius, quae Christus est, soliditate diuiserint, quis non uelit ab [*]( 1 uulgo non ante sed post recolite plenius interpunxerunt 2 imprudeus V, corr. p2 praesumptio p2: sumpcio V 7 capud V 9 consiliis Car. 11 sintillam V 12 estucia V, corr. 0 14 sufficiat Car. 18 aprilis V ) [*]( 188. Dat. (simul cum epp. 127, 134, 135) a. 517 die 12 Âpr. Edd. Bar. ad a. 517, 39; Collect. Concil.; BTA I 405; Thiel sll. 21 artietes V, corr. 0 24 tesHalonicensiuni V 28 solliditate Y diuiserit V, corr. p )

at nos, quod debueras primus adsumere, credebamus te sequi saltem post aliena exempla potuisse. non sufficit in lapsibus mora, nisi ad reprehensionis cumulum circa eos quoque, qui ad uiam redeunt, accedat inuidia? quid aliud quam beati Petri, quod sine impietate dici non potest, ipsum quod a domino datum est nomen oderunt, qui eos, qui ad sedis ipsius altaria confugiunt, insequuntur?