Epistulae imperatorum pontificum aliorum

HORMISDA EPISCOPIS ORTHODOXIS. Est quidem fidelium speciale solatium deus nec umquam inter quaelibet dura deficiunt, qui se ad eum toto mentis studio contulerunt. uerumtamen hoc uotum proposito uestro debere me fateor, ut sicut exulto [*]( 2 Timoth. II 4, 2 3 Timotb. I 4, 16 ) [*]( 1 haec Thiel disscipulum V 2 importune Car. cum Vulgata 4 faciens p: facies V 5 proptheticis V 6 normis os: nols V, monitis p2 7 sentecias V 16 retraat V 20 Data terno nonas ajrfis V ) [*]( 180. Dat. (simul cum epp. 126, 128, 129, 131, 132) a. 517 die 3 Apr. per Ennodium etc. Edd. Car. P 465; Bar. ad a. 517, 21; Colkct. Concil.; BTA I 399; Thiel 803. 23 KOKKISDA V, corr. a IJPO Y, corr. 0 25 ueruntamen V )

unde et aspectu interiore uos intuens ad desiderium colloquendi uobiscum promptus adsnrgo, ut et dilectionem circa deum uestram litterario sermone remunerer et spem paginali adhortatione confirmem atque ita his, cum quibus mihi est consortium sanctae communionis, iucundum reddam testimonium caritatis. non enim sufficit animo meo de nobis esse securum, nisi ostendero illum quoque, quo uos complector, affectum. siquidem declarat se non ex iudicio odisse a dei dilectione diuisos, qui potest non amare coniunctos.

benedico igitur deum, dum feruorem fidei uestrae inter procellas uarias et tempestatum aduersa considero. uos quoque ut super his pietatem eius glorificetis, uberiore exultatione suadeo, qui electorum suorum mentes quo acceptiores sibi reddat, examinat et licet cognitos sibi quibusdam tamen difficultatibus probat, ut iustitiam quoque inesse dono, quod largitur, ostendat. atque ideo pertinaciter bono uos conuenit imminere proposito nec in uia, quae ducit ad caeli regna, deficere.

qui intuetur dominici munera non aestimanda promissi, nullius potest respectum habere periculi. non enim frangit consideratio praesentium malorum, nisi futurorum bonorum uincat obliuio, quando omnem amaritudinem laboris excludit, qui dulcedinem spei, quae expectatur, ammiserit. quae enim difficultas beatitudini par est aut quae condignae praemiis passiones ad futuram scilicet gloriam, quae in nobis apostolo annuntiante reuelabitur?

absit ne quicquam a Christi caritate nos separet! quanta est tribulatio, si gloriam parit? materia prosperorum est, quae putatur aduersitas. dum inclinamur, erigimur. nemo haberet futuram remunerationem, nisi necessitates praesentium sustineret. uidete, quanto opere [*]( 25 sq. cf. Rom. 8, 18 ) [*]( 9 affectu V, corr. p 14 ellectorum V quo acceptiores Car.: coacceptiores V 15 examinat Car.: examine V 17 bonos V, corr. pl i 19 dominice V 22 om6 V 23 admiserit 0: amiserit V 24 dificultates V, corr. p 26 abscit F nec V, corr. o2 29 erigitur V, corr. Bar. )

quieta est neglegentium uita sed non opulenta substantia. dignus est operarius, ut fructum mercedis accipiat. indiscreta passim pietas cum impietate languesceret, si examinatio bonos a malis diuisura cessaret. gratum admodum spectaculum domino est in agone iustorum nec quicquam ita supernam gratiam conciliat homini sicut aduersorum impetus patienter excepti. quis milites sub pacis securitate miretur?

non est arduum in sicco secura fixisse uestigia nec artem gubernatoris ostendit marina tranquillitas; satis est intrepidum inter bella procedere, inter lubrica non labare, fluctus in tempestate contemnere. saeuiat et motus suos exerceat mundana temptatio, dum manifesti appareant qui probantur.

haec scientes, karissimi fratres, fidei uestrae tenete constantiam et ipsa etiam, si inciderint, militantia meritis uestris amate pericula. annuntiate, quae colitis, et participate etiam per uniuersum orbem mandata euangelica, quae tenetis. supra stipendia uestra correctio quoque uobis adscribatur aliena.

inter peccatorum enumerationem, quibus sibi diuinam gratiam plenus spiritu dei propheta conciliat, inter ea, quibus misericordiam, qua conseruetur, exorat, docere se iniquos uias domini et conuersionem per se fieri praedicat impiorum. beati, quibus uita innocenter acta dat praemium; beati, per quos aliis quoque praestatur exemplum.

et nos quidem, quantum in nobis est, nec sollicitudine nec labore cessamus, ut humilitatem, quam nos dominus noster docuit, imitati, quae saluti eorum conueniunt, postulemus, ut dispensationis mihi creditae dum agnoscitur cura, probentur officia. nam repetita uice Ennodium atque Peregrinum fratres et coepiscopos nostros mandata legatione direximus rationem adhortationes preces lacrimas [*]( 3 eq. cf. Luc. 10, 7 14 cf. Cor. I 11, 19 22 Psalm. 50, 15 ) [*]( 3 <uoti> opulenta Car. 6 gradum V, corr. 02 9 miles .. meretur Car. 12 lauare V, corr. o 19 peccatorum V: ceterorum o2 21 misericordia V, corr. pJ 28 disspensacionis V 29 repecita V )