Epistulae imperatorum pontificum aliorum

quibus abunde sanati cupientesque pristinam redintegrari concordiam maluimus etiam a uobis, si uera sint illa, quae Photinus religiosus diaconus nobis retulerat, edoceri uestraeque desiderauimus occurrere sanctitati et de his omnibus habere conloquium. uerum sanctitas uestra non semel sed crebro nos docere dignata est in epistolae interpretatione errores intersitos non in Latino textu fuisse conceptos.

quapropter supplicauimus nobis, ut confessionem nostrae fidei sumeretis, pro qua uenerabilis ecclesiae nostrae legatione perfungimur: quam [*]( 2 quidam] Be. Ioharrrtes Talaia 4 in V: fort. ibi 6 admiRsis F, ras. corr. łuan. post. a 7 et 10 thesalonicensis V 14 comprobarentur Bar. 17 narrata Y, cort. fJ2 НI illos et corrupče 1-"": et om. Bar., illos erigendos Thiel seruato postea cOllfringere; (ort. illos et jam incul- \\,audos> confriugere r, corr. Bar. 23 uersa r, corr. ρ2 30 ecclesia nustra legatione pcrfuxgitur V corr. Bar. )

hanc autem fidei nostrae confessionem uobis optulimus taliter continentem ex euangelicis apostolicisque praeconiis inspiratione diuina solam ueram rectamque fidem, < qualiter > trecenti decem et octo uenerabiles patres, qui in Nicaena synodo congregati sunt, ediderunt. quam secuti sunt et centum quinquaginta, qui in urbem regiam conuenerunt aeque uenerandi pontifices. hanc etiam deexsequentes, qui Ephesi conlecti sunt, patres annuente quoque sedis apostolicae papa sanctissimo Caelestino sacrilegum damnauere Nestorium, poenam in eos, qui temptauerint fidem aliam statuere, praefigentes. quem Nestorium nos quoque simul cum Eutyche contraria his, quae superius dicta sunt, sentientes anathematis ultione damnamus, suscipientes duodecim illa capitula, quae uenerandae memoriae Cyrillus Alexandrinae ecclesiae quondam archiepiscopus scripsit.

confitemur autem unigenitum dei filium et deum, qui secundum ueritatem factus est homo, dominum nostrum Iesum Christum consubstantialem patri secundum diuinitatem et consubstantialem nobis eundem ipsum secundum humanitatem, qui descendit et incarnatus est de spiritu sancto et Maria uirgine theotoco hoc est dei genetrice, unum filium non duos exsistere. unius namque dicimus unigeniti filii dei siue miracula siue etiam passiones, quas sponte pro nobis carne sustinuit. eos autem, qui diuidunt uel confundunt aut phantasiam aliquam [*]( 1 sanetissimis archiepiscopis r, corr. Bar. 4 e fj: se V 6 quae sequitur confessio, fere ad uerbumreddit He-noticum quod dicitur Lenonis traditum ab Euagrio III 14 (ef. Liberat. c. 17) 9 qualiter addidi (quam Bar.) 12 exequentes 02 Bår. (ἐζηϰολοὐϑησαν Henot.) 25 ex Maria Bar. (xa: Ma?ta; Henot.) 27 q: V 29 phantasia VI corr. (J )

haec itaque scripsimus non fidem nouantes sed uobis causa concordiae satisfacere cupientes. omnem autem, qui aliter sentit sensitue seu nunc seu aliquando in quocumque loco uel in quolibet concilio, anathematis poena percellimus, praecipue uero Nestorium et Eutychen uniuersosque, qui illis adsentiunt.

uestra igitur reuerentia suscipiens fidem nostram hanc se praesuli Romanae ecclesiae Anastasio adseruit relaturam, quem et paratum existere memorabat satisfacturum illis, si qui fuissent a nobis pro hac causa transmissi. illud etiam adserebat, contra hanc fidem Dioscorum Timotheum Petrumque sensisse, nostrae quondam ciuitatis archiepiscopos nec debere in diptychis eorum nomina recenseri. nos contra poposcimus aut produci aduersus eos, qui adstruant talesque demonstrent, aut, si non reperirentur, qui eos conuincere potuissent, nobis pro eorum persona satisfacientibus adquiescat demonstrantibus et adprobantibus, quod hanc fidem tenuerint docuerint cunctisque, quos informauerunt, tradiderint praefati patres nostri et archiepiscopi Timotheus Dioscorus atque Petrus. uestra autem sanctitas renuit dicens non sibi fuisse praeceptum ab apostolicae sedis antistite de his facere quaestionem.

huius rei gratia obtestamur uos coram magno deo et saluatore nostro Iesu Christo, qui de sancta et dei genitrice uirgine Maria incarnatus et natus est quique concordem glorificationem seruitutemque fidelium probat libenter et suscipit, et sanctis angelis eius [*]( 3 trinitas V: trinitas trinitas a, cui concinere uidentur Graeca verba Henotici μεμένηϰε ,èt? \'rptèt; -q TpfXt; contra cum V c(Jnsełłtit uersio Liberati (ed. Garnerius p. 16) incarnatjo V 4 dei V pro deo errore fortasse interpretis σαρϰϑέντος ttjt) .. geou λύγσυ Henot.) 6 omem V qui aliter tj: qualiter V ϕρνήσαντα r ϕρονούντα Hmol. 12 si qui scripsi: qui si qui Y, qui Bar. 13 transmisi V 15 diptichii; y 21 patres Y: parente« a 23 rennuit V )

quae ex persona sanctae ecclesiae uobis Alexandrinae oblata est, ut eius sanctitas relegens, quae sibi fuerint placita, seu litteris ad sanctissimum archiepiscopum nostrum datis seu per aliquem internuntium manifestare dignetur. nam cum a sanctitate eius fidei rectae fuerit seruata confessio, quae est a beatis patribus constituta, nos paratos existere profitemur ad urbem Romam legatos, qui pro unitate sanctarum dei ecclesiarum agere debeant, destinare.

confidimus autem in domino nostro Iesu Christo, quod huic fidei eius beatitudo consentiens iuxta illa, quae in responsione sunt posita, ueluti proprios etiam nostros populos arbitretur et pro eorum regimine sollicitudinem gerat cupiens secundum deum omnibus utilis approbari.

exemplar autem huius chartulae penes nos detinuimus. necesse habentes, si qua mora prouenerit, quominus sanctarum ecclesiarum unitas fiat, in illo glorioso de caelis aduentu domini nostri Iesu Christi, cum uenerit iudicare uiuos et mortuos, ante tribunal eius, ubi nulla est acceptio personarum, cum hoc adsistere ad refellendum eos, qui sanctarum ecclesiarum neglexerint unitatem. EXPLICIT. DIONVSIUS EXIGLUS ROMAE DE GRAECO CONUERTI. [*]( 19 Petro I 4, 5 (Tim. II 4, 1) 20 cf. Paralip. II 19, 7 saepiusque in Nouo Testamento ) [*]( 1 et hanc eadem inmaculatam.. fide (corr. f\'X fidё) Y, correxi: per hanc eandem immaculatam .. fidem Bar. ad Bar.: ab V 12 responsiones V, corr. 02 21 reffellendum ex reffellendam V scarum V EIPI. DIONISIva V CRBCO V )