Epigrammaton Liber

Ausonius, Decimus Magnus

Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.

  1. SILVIUS ille Bonus, qui carmina nostra Incessit,
  2. nostra magis meruit disticha, Brito bonus.
    3. v.1.p.216
  1. SILVIUS hic Bonus est. Quis Sibilis? Iste Britannus.
  2. Aut Brito hic non est Silvius, aut malus est.
  1. SILVIUS esse Bonus fertur ferturque Britannus:
  2. quis credat civem degenerasse bonum?
  1. NEMO bonus Brito est. si simplex Silvius esse
  2. incipiat, simplex desinat esse bonus.
  1. SILVIUS hic Bonus est, sed Brito est Silvius idem:
  2. simplicior res est, credite, Brito malus.
  1. SILVI, Brito Bonus: quamvis homo non bonus esse
  2. fertis nec <se quit> iungere Brito Bono.