Res Gestae

Ammianus Marcellinus

Ammianus Marcellinus. Ammianus Marcellinus, with an English translation, Vols. I-III. Rolfe, John C., editor. Cambridge, MA; London: Harvard University Press; W. Heinemann, 1935-1940 (printing).

Augustulus, qui ante regnum Romulus a parentibus vocabatur, a patre Oreste patricio factus est imperator. Superveniens autem Odoachar cum gente Scirorum occidit Orestem patricium in Placentia et fratrem eius Paulum ad Pinetam foris Classem Ravennae.

Ingrediens autem Ravennam deposuit Augustulum de regno, cuius infantiae misertus concessit ei sanguinem, et quia pulcher erat, etiam[*](tamen] MSS.; admodum or etiam (Hirschfeld), pref. by Momm.) donans[*](donans ei rediturm]; donauit et creditor, B.) ei reditum sex milia solidos, misit eum intra Campaniam cum parentibus suis libere vivere. Enim pater eius Orestes Pannonius,[*](Orestes Pannonius] Henr. Val.; orestipannotos, B.) qui eo tempore quando Attila ad Italiam venit se illi iunxit et eius notarius factus fuerat. Unde profecit et usque ad patriciatus dignitatem pervenerat.[*](peruenerat]; peruerat, B.)

Ergo postquam factus est imperator Zeno a filio suo Leone, qui natus fuerat de filia Leonis Ariagne[*](Ariagne, Momm.; Ariadne, Henr. Val.; agriami, V.) nomine, regnat cum filio suo anno uno, et merito Leonis regnum remansit apud Zenonem. Zeno vero cum filio iam regnans anno uno, imperavit annos XIIII, Isauriae nobilissimus, qui dignus esset filiam imperatoris accipere, exercitus in arma.

Perhibent de eo, quia patellas in genucula non

v3.p.534
habuisset, sed mobiles[*](mobiles]; nobiles, B.) fuissent, ut etiam cursum velocissimum[*](cursum uelocissimum]; curse uelocissimo, B.) ultra modum hominum haberet. In re publica omnino providentissimus, favens genti[*](genti] Rühl; gentis, B.) suae.