Res Gestae

Ammianus Marcellinus

Ammianus Marcellinus. Ammianus Marcellinus, with an English translation, Vols. I-III. Rolfe, John C., editor. Cambridge, MA; London: Harvard University Press; W. Heinemann, 1935-1940 (printing).

Ad ultimum exceptis victoriis, per quas cadentes[*](audentes, Birt; uagantes, Novák.) saepe incolumi contumacia barbaros fudit, quod profuerit anhelantibus extrema penuria Gallis, hinc maxime claret, quod primitus partes eas ingressus, pro capitulis singulis tributi nomine vicenos quinos aureos repperit flagitari, discedens vero septenos tantum munera universa complentes: ob quae tamquam solem sibi serenum post squalentes tenebras affulsisse, cum alacritate et tripudiis laetabantur.

Denique id eum ad usque imperii finem et vitae scimus utiliter observasse, ne per indulgentias (quas appellant) tributariae

v1.p.222

rei concederet reliqua. Norat enim hoc facto se aliquid locupletibus additurum, cum constet ubique, pauperes inter ipsa indictorum[*](indictorum, Pithoeus; indictionum, Seeck; dictorum, V.) exordia solvere universa sine laxamento compelli.

Inter has tamen regendi moderandique vias, bonis principibus aemulandas, barbarica rabies exarserat rursus in[*](rursus in, added by Heraeus; in, by BG; e.m. without lac., V def. by Löfstedt.) maius.