Expositio Psalmi CXVIII

nec potes indignum te iudicare humilitate qui propria errata cognoscis, in quibus erubescendo non utique extolleris, sed humiliaris. uides ergo, quia ideo humiliatus es, quia deliquisti et non seruasti eloquia dei. unde serua diligentius, ne pecces, ne iterum, quia deiectus es, tristitia absorbearis et fiat tibi deiectio tua incrementum iniquitatis, quae debet esse correctionis occasio.

etenim in temptationibus homo sicut aurum in conflatorio conprobatur. uides propheta quid dicat: priusquam humiliarer, inquit, deliqui. iure ergo temptationibus traditus est, quoniam delinquebat, delinquebat autem, quia dei eloquium non tenebat. uerum inde ordinem emendationis inuenit, unde culpa processerat; coepit esse subiectus eloquio diuino et culpa desiuit.

Sequitur uersus quartus: bonus es, domine, e t in bonitate tua d o ce m e iustif icationes tuas. etiam usus disciplinae saecularis accepit, ut unusquisque iudicem [*]( l*Ps. 141, 7 4 cf. I Cor. 5, 5 ll*Prou. 18, 17 16 cf. II Cor. 2, 7 19 cf. Prou. 27, 21 20*Ps. 118, 67 25*Ps. 118, 68 ) [*](def.A) [*]( 3 humiliatum] add. sev 5 pr. est om. N interitu P 6 possit GMmlOPRmla 8 uirtutis] nirtns a uirtutem tamen saepe generat av 10 est Pml,.add. et OR retorqueas Rm2 et om. 0 11 incipis N incipias Rm2 ipsum Mm2NPRm2T 14 qullius] add. non Ta uide Rml 18 correctionis esse Mav eorreptionis esse N esse correptionis P 20 qui dicit a inquit] add. ego Nv 25 uersus om. MNP quartus] IIII GOPR, om. MN 26 iustitias av 27 iustus disciplinam saecularem accipit NT )

scio quia credis. ergo si laudantur homines, m quibus plerumque aliena laudantur, quanto magis unusquisque dei sibi conciliare gratiam debet, ut dicat: bonus es, domine! nam si hoc dicat homini, ut esse admoneatur quod forsitan non sit, et bonitatis etiam ipse praedicatione mitescit terroremque inmitis deponit affectus; quanto magis deo laus sua est deferenda, qui nisi bonus esset, super terram stare quis posset ?