Expositio Psalmi CXVIII

ecce ista est uita, quoniam qui facit quae legis sunt uiuet in eis, quod legi utique conuenit spiritali. et fortasse qui mihi adpropinquat, ut noceat mihi, dum separatur a lege, separatur a Christo, quia Christus est uita. ego autem si adhaeream Christo, nec mihi adpropinquat, quia, etiamsi corporis mei habeat potestatem, animae tamen meae nocere non poterit. denique persecutores martyrum quam longe ab eorum meritis separati sunt!

Sed forte dicas: \'quomodo sancti adhaerent deo?\' et ideo sequitur: prope e es, domine, et o min a praecepta tua ueritas. prope est dominus omnibus, qui ubique adest, nec fugere eum possumus, si offendimus, nec fallere, si delinquimus, nec amittimus, si colamus.

spectat omnia deus, omnia uidet, adsistit singulis dicens: deus ad propinquans ego sum. et quomodo potest deesse alicubi deus, cum de spiritu dei legeris: spiritus domini repleuit orbem terrarum?, quia ubi domini spiritus ibi dominus deus. caelum e t terram ego conpleo. dicit-dominus. ubi igitur deficit qui implet omnia aut quomodo de plenitudine eius omnes accepimus, nisi omnibus adpropinquet?