Expositio Psalmi CXVIII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

unde fortasse et illud dominicum: non clamabit ne q ue contendet neque audiet quisquam in plateis uocem eius non solum ad defensionis silentium absolutionisque [*]( 8 cf. I Cor. 9,27 13*Thre». 3,25 14*Thren.3,27—28 23*Matth. 12,19 ) [*](1 inscena APmlR 2 effectum AGMm1N Rm1 3 corporis GMml Pm1 Rm1 5 difficilis 0 6 adtingere am.GJlml possint AR nec; non GΜΝυ 8 cohercit A. coercit GMmlPml coherce R coercet cd. av fragiU- tate Pm1 9 seruitute M luxoriet APm1 Rm1 10 animum regentes O 11 sobria A sobriae et PRtnl sobrietatis et Rm2 horam om.O praacurrit 0 12 incentiaam R uolnptatem A 13 feruentes Pa 15 uero Rml portaoent ORm2 iuuentuteJ add. sua Ob 16 quia OP m2 Rm2 aυ qui cet. 18 teaeri- hora ARml mteriora O 19 ab O 20 silebit] incipit F necesse] add. est Na sit om.a iurgare OR 21 uanis M 22 deum] eum F quaej qlli AGMNPmlR uel quae\' siue quia\' Pm2 fecit sibi MO 23 clamauit codd. praeier ORm2 contendit eodd. praeter ORm2 25 contattum Fm2 )

432
contemptum et tolerantiam passionis, sed etiam ad conpressiones omnium accipere possumus corporalium uoluptatum. unde et alibi scriptum est. quia peccatum non fecit. recte igitur tacebat in mortis periculo constitutus qui mortis aculeum non timebat.

In uerba, inquit, tua speraui. Graecus έϕήλ́πισα dixit, quod est ad sperandum semper crescere et spem spei adiungere. iustus semper sperat et in aduersis positus et frequentibus adflictus aerumnis desperare non nouit, sed quo grauiora tolerauerit magis sperat et sperandi sumit profectum secundum illud oraculum: consolamini consolamini populum meum, dicit dominus. sacerdotes, loquimini iustitiam in cor Hierusalem, consolamini eam, quia repleta est deiectio et solutum est peccatum eius, quia recepit de manu domini duplicia peccata sua. quam cito dixit plenitudinem deiectionis solutionem esse peccati et repetiuit causam consolationis, eo maius esse reconciliationis insigne. quo numerosior fuerit poena quam culpa.