Expositio Psalmi CXVIII

Nunc dicamus etiam de his qui poenas scelerum soluerunt suorum. nonne isti tulerunt culpae pretium et iam non integra his [*]( 3 Ps. 6. 9 7 cf. Ps. 76, 10. 8 10 cf. Plat. Gorg. p. 479, cap. 35 U*Prou. 13, 24 *Prou. 3,12 15 Prou. 26, 3 20*Eccle. 4, 2—3 ) [*]( 2 non 0, om. cet. av 6 reperitur GMNORm2av 7 primo GMRm2, odJ. mane Mml ordinej add. est a 10 fflosofi A 11 disputauerunt NOPav obesse om.O 12 sit ineentiuum v finis peccati (delicti t\') quod 0 md. Jlonac. 2564 v finis quod Pm2. om. cet. a 13 absumptum a 16 inperat P 18 nequeat O 19 enim] est enim O errare nescit O 20 mortuus Rml 21 et om.O optimos ARml op(ob-)timum GJlNPa, add. iudicaui a hosj add. eum a 24 natos non] r.ondum natus O 25 iis i- suorum soluerunt O )

populum meum, quia recepit de manu domini duplicia peccata. discite unde Plato haec sumpserit. eruditionis gratia in Aegyptum profectus, ut Moysi legis oracula, prophetarum dicta cognosceret, audiuit consolationem populi, qui supra peccati modum uidebatur fuisse punitus,

et hunc locum quadam adopertum dote uerborum in dialogum transtulit quem scripsit de uirtute. quem locum tamen dominus in euangelio plenius conprehendit et apertius declarauit, dicens per Abrahae personam ad illum diuitem saeculi huius: fili, recordare quia recepisti bona in uita tua et Lazarus similiter mala; nunc autem hic consolationem habet, tu uero cruciaris. et in his omnibus inter uos et nos chaos magnum firmatum est, ut hi qui ueniunt hinc transire ad uos non possint neque inde huc transmeare. sed iam audiamus quid iustus in consolando se loquatur.